Hepimiz Fukarayız

Hakikatte hepimiz fukarayız. Çünkü hepimiz her an Cenâb-ı Allah’a muhtacız. Allah'ın izniyle nefes alıp veriyoruz. Allah ekmek vermese, su nasip etmese, kuraklık meydana getirse, buğday ürettirmese, o ‘çok’ paramızın bir hükmü olmaz. Paran çok var, ama ortada alabileceğin bir şey yok. Ne işe yarar?

Evin tepeleme erzak dolu, yağdan- bala kiler her yiyecekle tıkılı, lakin yemeğe elverişli sağlığın yok. Ne yapılır?

Dolabında bin çeşit giysi kakılı, giyinip salınacağın bir ortam yok. Ne işe yarar paralı ve pahalı varlığın, hal böyle olsa…

Her gece ölüyoruz. Nasıl?  Uykuya vararak… Uyku halimiz de bir ölümdür. Sabahleyin Allah uyartmasa, yeni günü, güneşi görmeyi nasip etmese, kasamızdaki paralarla ne yapacağız? Nitekim gününü keyifle geçirenlerin niceleri, gece uykuya yattıklarında, sabaha uyanamamışlardır. “Uykusunda ölmüş” denilenleri hiç duymadınız mı?

O çok sevdiğimiz parayı sayan ellerimiz tutmaz, gözlerimiz görmez oldu muydu, para bizi kurtaran olur muydu? Öyle sanıyoruz, para her kapıyı açar, her sorunu çözer biliyoruz. Allah izin vermezse, dilemezse, mümkünü yok olmaz, olamaz.

Doktorlar bile hastalandıklarında, kendi dertlerine derman olamıyorlar. Dilleri tutuluyor adeta, nereleri ağrıyor diyemiyorlar. İlim-bilim adamlarının da,  daha ne imkânlara sahip olan nicelerin, sağlıklı sanılırken apansız öldüğünü duyuyoruz. Biz o kadar âcizken, neyimize “Zenginiz” diyerek böbürleniyoruz ki?

“Param yok, ama sağlıklıyım. O halde zenginim. Her şeyin üstesinden gelecek kadar cesaretliyim, o halde zenginim.” Geçin bir kalem…

Gerçekte zengin falan değiliz. Hepimiz “Bütün beşeriyet” çok, ama çok fukarayız. Çünkü daima Yüce Allah’ımıza muhtacız. O halde, Yaradan’dan aman dilemek için, imânlarımızı zenginleştirelim ve ebedi hayatlarımızı rahatlığa kavuşturmak için gayret edelim.

Bizim dinimiz çok güzel, çok kolay, ama bir hayli de dikkat isteyen bir incelik. O inceliği bilmekte mesele, tek yapmamız gereken şey kendi dinimizin dediklerine uymak, batıldan uzak durmak…

Ayfer AYTAÇ – ayferaytac.com