Hepimiz özeliz

Şöyle insanlara bir bakalım. Fiziksel görüntüleriyle, hiçbir insan diğer insana benzemez. Yetenekleriyle, özelikleriyle her insan farklıdır. Farklı yeteneklere sahip olan insanlar, hayatı kolaylaştırmak adına, birbirlerinin eksiğini tamamlayarak yaşarlar. Bir bulmaca düşünelim, bir parçası eksik olursa, bulmaca hiçbir zaman tamamlanamaz değil mi? Bu anlamda, hiç kimse kimseden üstün değildir.

Üstünlük, sadece kişilerin gösterdikleri başarılarla değişim gösterebilir. Başarılı insanlar, takdire layık görülürler. Her insan kendine özeldir. Bununla ilgili güzel bir hikâye anlatılır.

Dünyanın bütün renkleri toplanmış, hangi rengin daha önemli daha özel olduğunu tartışmaya başlamışlar.

YEŞİL demiş ki; En önemli renk benim. Ben hayatın, umudun rengiyim. Ağaçlar yapraklar tüm doğa benim rengimle kaplı.

MAVİ atılmış; Sen, sadece yeryüzünün rengisin ya ben? Ben hem gökyüzünün hem denizin rengiyim. Mavi huzur verir, huzur olmadan sizler hiçbir işe yaramazsınız.

SARI söze karışmış; Siz deli misiniz? Ben sıcaklık veren rengim. Ben güneşin rengiyim. Ben olmasam soğuktan donarsınız hepiniz”

KIRMIZI dayanamamış, Ben hepinizden üstünüm. Ben kan rengindeyim. Kan olmadan hayat olur mu. Savaşın ve ateşin rengiyim. Aşkın ve tutkunun rengiyim. Ben olmasam hayat bomboş olurdu.

MOR ayağa kalkmış; Hepinizden üstün benim. Ben asaletin ve gücün rengiyim.

Bütün kıralar ve asillerin rengiyim,

Bütün renkler, hep bir ağızdan kavgaya tutuşmuşlar. Her biri, kendinin üstün olduğunu söyleyip durmuş. Birden, büyük bir gök gürültüsüyle birlikte, yağmur damlacıkları yeryüzüne düşmeye başlamış. Bütün renkler, korkuyla birbirlerine sarılıp beklemeye başlamışlar.

YAĞMUR’UN sesi duyulmuş” Siz ne için tartışıyorsunuz bakalım. Bilmiyor musunuz?

Hepiniz farklı görev için yaratıldınız. Her biriniz, kendinize farklısınız ve kendinize özelsiniz.

Şimdi elele tutuşun ve bana gelin ”Renkler yaptıkları hatayı anlayıp çok utanmışlar. Elele tutuşup havalanmış ve bir yay şeklini almışlar.

YAĞMUR onlara”Bundan sonra, her yağmur yağdığında, siz birleşip, bir renk cümbüşü oluşturup gökyüzünden yeryüzüne uzanacaksınız. İnsanlar, sizi gördükçe huzur duyacaklar, mutlu olacaklar. Ve sizin adınız GÖKKUŞAĞI olacak.

Bu yüzden, ne zaman yağmur yağsa, arkasından gök kuşağı belirir. Bu hikâyede, anlatıldığı gibi, insanlar tüm özellikleriyle, ayrıcalıklı yaratılmışlardır. Fakat kişideki bir özellik, başka bir özellikle birleşmediği sürece işe yaramaz. Bizde gök kuşağındaki bu renkler gibi hepimiz özeliz. Bunun bilincinde, tüm renklerimizle, birbirimize destek vererek mutlu ve huzurlu yaşayalım.