Her ağaçtan bir yaprak koparmak

İnsanın eline geçen en güzelşey ilimdir...
Öğretmek veya öğrenmek kadar değerli bişey yoktur. Aklımıza geldiğinde bazen düşüncelerin törpülendiğini hissediyoruz. Her gönülde bir yaprak gibidir, bedeni ise bir düşünce deryalarıdır.
Bilgi paylaşıldıkça çoğalır ve olgunlaşır. Bir taraftansa o koparılan, her daldaki yapraklar bir ilim gibi ya sukut ederler yada canlılığını korurlar.
Hayat işte denildiğinde gönülden her türlü düşünceler yeşeriyor. Farkına varmadan, geride ya yaralı bir kalb vurgun yemiş gibi yada hasrete özlem gibi etkileniyor. Hani derlerya almayı da, vermeyi de bilmek lazım...
Birgün mustafa arkadaşımın neler yaptığına baktım. Çok güzelşeyler yapmaya çalışıyor ama ardından buruk acı bıraktığının farkına varamıyor. Söylemeye çalışsamda inanmıyor bana. Sen kendin söyledin ben böyleyim, bir suyum her yöne akıyorum diye...
Ama nafile, bir bilgi koparırken o koparılan bilgilerle, gönüllerde gidiyordu. Üzüldüm bir taraftan ama elimden bişey gelmiyordu. Senin yaptığın güzelşey yani bilgi, alış verişi ama unutmaki attığın adımına dikkat etmen gerekiyordu. Her insana, sen bana ilham veriyor diyorsan, tatlı nağmeleri söylersen, gönülden bir ah edersen unutmamalıki o yaprak incinmiştir...
Her yaprak ya acıyla kıvranıp yok olur yada canlılığını koruyup sonsuzluğa erişir...


hacer teke