Her an batırmaya hazır dikenlerimiz var

Hepimiz biliriz kaktüsleri değil mi?

Sert dikenleri vardır hani...

Yuvarlak, sanki kendi kabuğuna çekilmiş ya da kendilerini koruma altına almış gibi dururlar.

Nadiren çiçek açarlar,

Çok fazla su istemezler...

Ne bileyim bazı özelliklerinden midir nedir kaktüslere çok ilgi duyarım ben.

Bugün düşündüm de bizlerde kaktüslere mi benziyoruz birazcık?

Her an batırmaya hazır dikenlerimiz var çoğumuzun.

Başkalarının canını yakıyoruz.

Hatta kanatıyoruz.

Kendimizi kapatmışız,

Endişe duyuyoruz, korkuyoruz, temkinliyiz, savunmadayız.

Zarar görürsek,

İncinir acı çekersek,pişman olursak diye azıcık suyla yaşamayı becerebilen kaktüsler gibi sevginin, duygunun azıcığıyla yaşıyoruz.

Kalın sert kabuklar oluşturduk,

Çünkü dikenler batırılmaya hazır durumdalar her an.

Ara sıra çiçek açıp şahane görüntüler sergilesek de bu görüntülerin de ömrü kısa sürüyor tıpkı kaktüs çiçekleri gibi.

Keşke daha uzun süre kalabilse çiçekli hallerimiz,

Keşke endişe duymadan yaşamak mümkün olsa.

Keşke sen bizdensin, sen değilsin diye düşünülmese ve yok sayılmasa insanlarımız ve keşke kimse kimseye dikenler batırıp kanatmasa.