Hicranlı bir sonbahar

koyu yalnızlığın
sızıyordu dudaklarından
yosun bağlamış aynalarda
biriktirdiğin

tenha gözlerinde
kimbilir
kaç yalnızlık eskittin

epeyce kadın
gizlice erkektin
ne çok yüzü taşıyordun

yorulmuş bir yanlışı
yaşamaktan
yalnızlığa
uzun bir çınar
hicranlı bir sonbahar

kime dokunsan
birden parmakların
tutuşur yanar

eski şarkılara saklanmış
harcamış mutluluklar
ümitleri hırpalanmış

ağzını bulamıyor
nerde kaybetmiş
yalan dolan sözcüklerden

yeniden başlamasın
eski yanılsamalar
paldır küldür
yıkılırken dünya

yorgunluğu kırk yılın
şimdi o resimdeki çocuksa
burdaki kim bir başkası

Mehmet Özgür Ersan 29.01.2014 Şecaat Sokak