Hormonsuz...

Bütün eklemlerimi delmişler… İpler takıp bağlamışlar hayata… Pinokyo maceralarla yaşıyorum. Karşımdaki kâğıt bembeyaz görünse de harflerle dolu aslında… Harfler… Belirmek için acı-kara bir tomurcuk patlaması bekliyor…

Bir berberin yanında beceriksiz çırağım… Bu akşam yerleri süpürmeden… Cebimde unuttuğum ustura… Her kalabalığın boş bulunduğu bir yer vardır elbet… Her anakent, karnı tok sofralarda sakinleşir. Bitter bir gece renginde…

Eklemlerimdeki ipleri kesiyorum çırak usturamla tek tek… Kesilen her ip koparıyor beni yalanlarınızdan... İnsanlığın kaldırma kuvveti yer çekimini yenebiliyormuş meğer… Kâğıttaki harfler… Belirmeye başlıyor…Kesilen her ip, bizi insan yapıyor…

Harflerin GDO’su yok.... Sadece doğamızı yansıtıyor…