Hülya'dan biricik kocası Ali'ye

Sevgili kocacığım;

Bende Elif’inde sana hasret. Yolunu gözlüyoruz. Zaman yaklaştıkça; uzaklaşıyor. Saatler yürümüyor gözümde; zaman durmuş gibi.
Her mevsimde göçmen kuşlara seni soruyorum. Bir haber getirin; Ali’mden diye. Güvercinlere yem veriyorum; bacaklarına mektuplarımı asıyorum. Sana ulaşabilir ümidiyle.
Elif babasını soruyor bana. Resimlerini öpüyor.
‘’Anne; babam ne zaman gelecek? Ben babamı özledim anne. Ben babamı isterim.’’ diye söylenip duruyor.
Susturamıyorum ağlamalarını. Hele bayramlarda seni çok arıyor. Çok çalışkan kızımız bir bilsen.
Senin kokunu onda alıyorum. Sımsıkı sarılıyorum ona. O senden bana tek eser.
Daha çok sana benzetiyorlar…

Sevdalım...

Terk ettiğin gün beni... Gittiğin gün işte o günden bu yana bütün aylarım Kış mevsimi. Bahar gelmez benim yanıma.
Karların altında çıkan bir çiçek gibi bekliyorum bende seni...
İnanmak isyiyorum gitmediğine…

Yalnızlık sensizken çok zor be sevgili... Yalnızlığa sarılıyorum kızım birde sen başucumda...
İnandırmak istemiyorum kızımı senin yokluğuna... Umudumun boynu bükük... Ama seni sorduğunda gizlice ağlıyorum sevgilim. Nasıl anlatmalı babasını...
Nasıl söylemeli senin çok zamansızca gittiğini... Oysa seni bu yürek unutmadı sevgili... Hiçbirşey istemiyorum yaşamdan... Kızımın hayırlı evlat olmasını diliyorum. Yanına gelmek sana kavuşmak var ama kızımız var sevgilim. Onu yalnız bırakmamalıyım yalan ve sahte oyunlara alet olan bu çevrede... Sen şimdi burda olsan eminim ona öğütler veriyor olucaktın... Keşke seni daha çok sevseydim. Keşke Kızımızın seninle anıları olabilseydi. Heycanlarını paylaşabilseydi seninle...
Sevgili eşim sevdam sana her geçen gün artıyor... Her gün bu yürek nakış nakış işliyor seni yüreğine....
Özlüyorum seni....
Özlüyoruz Elif'inle seni.......

Mektup Ali'ye ulaşamadı. Ali'nin soğumuş bedeni çoktan kavuşmuştu sonsuzluğa...