Hurilere mektup!

Sevgili Hurilerim;

Üç günlük diye geldiğim bu dünyada elli üç yıldır hasretinizle yanıyorum dersem yeridir! (yeri gelince söylemek lazım!)

Yetmiş iki buçuk milletin arasında bile yalnız olduğumu bilmenizi isterim!

Havva’nın cilvesi diyelim, eğer o elmayı yemeseydim (ekşiydi bir de!) böyle gurbet ellerden ne mektuba dökerdim hasretimi ne de prangalar eskitirdim!

Ama iyi oldu bir yerde! Yoksa Havva’nın şerrinden nasıl kurtulacaktım? Yakında toprağa gider! Yapılan ölçümlerde insan ruhunun on altı gram olduğu tespit edilmiş. On altı gramla o dünyada bize bir sorun çıkaracağına ihtimal vermiyorum!

Cürmü kadar yer yakar ancak!

Elimde olsa hemen bu akşam uçağa atlayıp gelmek isterdim ama ne yazık ki kaderin önüne geçilmiyor!

Köprüyü düşünüyordum ama ne hikmetse onu da tadilata aldılar!

Gene yazarım, canlarım, hurilerim!

Not: Bu mektup yetmiş nüsha yazılmıştır!