Hüzün vardı gözlerinde

Yuvamızda mutluyduk, çok zaman neşelendik.

Diğer aileler gibi, arada bir hüzünlendik.

Uzun yıllar yaşadım, yine de sana doyamadım.

Ayrılığın yaktı beni, geçen günleri sayamadım.

Yaşananlardan sonra o kadar uzaksın ki bana,

Sensiz yaşayamıyorum artık hayatı, anlasana.

Martıların çığlıklarında dahi yoktur benim hıçkırıklarım,

En ağır acıları taşımaktan yoruldu artık gözyaşlarım.

Uzun zaman sonra karşılaştık, hüzün vardı gözlerinde,

Çok yormuş hayat seni, sitem vardı sözlerinde.

Yüzünden tebessüm hiç bir zaman eksik olmasın,

Yıllarca suladığım çiçek ebediyen solmasın....

Mustafa TARKAN