Hüzünlü bir şarkı gibidir hayat...

Hayatı hüzünlü bir şarkı gibi yaşıyorum ben;
ölümü, acıyı, yalnızlığı...
Karlı sabahlar İstanbul'da bile,
bir şiir gibi.
Benim işim bu, böyle görüyorum.
Sen bakma yorgun, solucan gözlerime,
ben şimdi böyleyim.
Bu günler bittiğinde,
herşeyin gözle görünür güzelliğini
ve yaşamın ne kadar asil bir hediye olduğunu
algılamaya başlar ruhum.

Ben bulanık suların balığıyım.
Şimdilik beni hakir gör, sıkılmam

Erhan Güleryüz

Erhan Güleryüz, hani şu Ayna grubunun değerli solisti. Ya da Meçhul Sanatçı:) Belki bir kısmınız biliyordur, Erhan Güleryüz müzik dünyasına kimliğini gizli tutarak meçhul albümüyle girmişti. Gizemli Sanatçımız daha sonra hepimizin bildiği Ayna Grubuyla bir çok albüme imza attı. Şimdilerde sanırım yeni bir albümü çıktı, grubunda bir çok değişiklik oldu. Şu an ki şarkılarının daha önceki albümlerindeki şarkılarla aynı tatta ve kalitede olmadığını düşünüyorum, ben çok keyif alamadım. Ve asıl söylemek istediğim konuya gelirsek şarkıları kadar güzel ve anlamlı şiirleri de var, zaten bazı şarkılarını bir şiirle bitirir.

Ben de bir şiirini paylaşmak istedim, öncelikli beni o kadar güzel anlatıyor ki dayanamadım paylaşmak istedim...

Kelimesine kelimesine beni anlatan çok güzel şiir...

Gerçekten de hayatı hüzünlü bir şarkı gibi yaşamıyor muyuz, gerçek olan bir çok şeyi, yani şiirdeki gibi?

Ölümü, acıyı, yalnızlığı...

Ve bazen hiçbir şey net olamadığı belirsizliklerle dolu bulanık zamanlarımız olmaz mı?

Ben bu zamanları çok yaşıyorum bu aralar peki ya siz?

Hepimizin böyle anlarda olduğu çok zaman var gibi geliyor, çok şey var söylemek istediğim, söylemeye çalıştığım anlara dair ama tüm bildiğim sözcükler uçup gitti sanki.

Kilitlendi kaldı içimde...