- Kategori
- Şiir
huzur evinde
HUZUR EVİNDE
Korkma yarının, ne olacağından.
Kimsesiz ortada, kalacağından.
Bir sokak başında öleceğinden.
Dostların bekliyor, huzur evinde.
Sıcacık gülüşle, hayat bulursun.
İstersen burada, daim kalırsın.
Ömür dediğin ne ki, mutlu olursun.
Yaşamın boyumca, huzur evinde.
Hayatın verdiği, dertler bilinmez.
Kader ağlatınca, bil ki gülünmez.
Bilirim gönüllü, asla gelinmez.
Yaralar sarılır, huzur evinde.
Senin gibi candan, sırdaş bulursun.
Ana baba bacı, kardeş bulursun.
Geri kalan ömre, yoldaş bulursun
Gönüller dost olur, huzur evinde.
Her birinin ayrı, yarası vardır.
Deşersen acıtır, dahası vardır.
Hiç kimse kalmasa, burası vardır.
Dertler derman bulur, huzur evinde.
Dışarıda kar yağsa, dostluk sıcaktır.
Hayat yarasını saran kucaktır.
Sevgiyle ısıtan, mutlu ocaktır.
Yüreğin ısınır, huzur evinde.
Bilirim derinden, bir yara kanar.
Maziyi andıkça, yüreğin yanar.
Mutluluk bir gün, sana da döner.
Dostluklar pekişir, huzur evinde.
Eşin, dostun, canın, gün gelir kaçar.
Ellerin koynunda, kalırsan naçar.
Dersin ki kapımı, artık kim açar.
Kapılar hep açıktır, huzur evinde.
Adı gibi huzur verir insana.
Uzanan her bir el, huzur evinde.
Her bir çalışanı, can olur sana.
Yaran merhem bulur, huzur evinde.
Birdal Can TÜFEKÇİ