Huzur oyunu

Bir dolu mehtap izler seni

Huzurun sesi kulağında

Yorgunluğun en yakın Çöp Konteynırda

Huzurun rengi, çözemediğin

Bir dolu gün ışığı vücudunda

Elmasa çarpar misali

Akşama dalga senfonisi

Huzurun sesi, hiç dinlemediğin

Sıcak kum, asfalt yerine

Hiç bilmediğin adres üzerine

Sorgusuz yürür ayakların

Bu yol hiç yürümediğin

Ve perdeler açılır sonunda,

Rolün ha bire sırıtmak

Ufak bir rol ve seyircisiz

Huzur Oyunu, oynamayı hiç istemediğin