I- Cumbalı Aşk

Cumbadan sallanan bir mendille yüreği deli gibi çarpıyor. Yürek çarpıntısından gidecek o mendil sallayan el ve sahibi için. Her gün aynı saatte oradan geçiyor. Kimse var mı diye sokağı kolaçan ettikten sonra cumbaya kaldırıyor başını. Bugün mendil yok. Tahta kafesin ardındaki cam da kapalı… Tarifsiz üzülüyor bugün göremediği için. Doğru meyhaneye, acısını sarhoş etmeye.

Ertesi gün, baş ağrısıyla uyanıyor aşk. Aynı saat aynı dakika. Sokak boş. Cam açık. Arkadan bir hareketlenme sezip mendilin sallanmasını bekliyor. Heyecanlı el, mendili düşürüveriyor. Mahallede çıt yok.

Mendilin düştüğü evden, gelinlik çıkıyor. Mahalle neşeli. Duvak, sabırla bekliyor, kör âşığın sabırsız ellerini. İlk kez yakından görülen güzel yüze pırlantalar, inciler… Gün on, mutlu. Gün yirmi, aşk. Gün bin üç yüz kırk beş, güzel yüze yumruk… Gün bin üç yüz kırk altı, güzel yüze yirmi tokat… Gün bin üç yüz kırk yedi… Gün bin dört yüz yirmi dokuz, kör âşık burnunu kırıyor mendiline heyecanlandığının.

Bir valizi tutan nazik el… Gözü açılamayan mağdur aşk. Maymun gözünü açıyor, mendili ayrılığa sallayıp aşkla ters yönlere doğru evden çıkıyor…

Şubat-2013, İzmir