İçimizdeki engeller

"Küstürdüğüm sol elim" diye başlık atmışım bir küçük karalamama aklıma takılıverdi birden dağınık, başıboş dolaşıp dururken sözcükler beynimde bir yerlerde, sol elime baktım. Korku diye adlandırmak doğrumu bilmiyorum. Endişe, kaygı daha yakın geliyor bana çocukluğumdan saklı kalmış öylece. Saklayıp durmuşum sol elimi saklarken kaygılarımı da başarabildiği ne varsa unutturmuşum yok sayarak.

Ya sol elimi inkar ettiğim oranda var olabilmiş mi sağ elim.
 -"Beceriksiz sen de..." sataşmalarıyla başarısızlık olmuş yerleşmiş zaman içinde çöreklenmiş bir ev sahibi edasıyla. Resimler çizmişim belleğime tüm renklerini kuşanarak gökkuşağının. Coşkusunu katmışım içine yüreğimin, neşesini katmışım, acısını katmışım yürek acılarıma yoldaş. Palete karmışım renkleri harmanlamışım. Fırça tutmamış sağ elim öylece bakmışım tuale isyana dönmüş dansı renklerin. Söz olmuşum yazmışım yapma sözcüğüyle başlayan cümleleri silerken lügatımdan.

"Hayatın tüm renklerini cesurca tuale aktarmanız dileklerimle" diyerek sevgiler yollamışım tüm sanat dostlarına. Bir güzel fırça sahibi Ali Mert yanıt vermiş en güzel renkleriyle yüreğinin, gülümsetmiş beni sıcacık.

-Teşekkür ederim tüm yazılar yorumlar için. Lütfen kendinizi hiç zorlamayın, eğer yazmanın şekerli tadını çıkarabiliyorsanız elbet yazın. Sol eli saklamış olabilirsiniz ama bence sol el de saklanmaz ki. Belki saklambaç oynuyorlardır. Konuşan bir sunucunun dinleyenleri vardır. Sağ el çalışırken sol el ona yardımcı olur işte ustayla çırak hikayesi...

- Her zaman sağ el çalışırken sol el yardım etmiyor. Bazan sol el daha fazla çalışıyor, daha üretken oluyor, daha becerikli. Sağ el ona yardım ediyor. Böyle bir durumda bir küçük çocuğun çalışan sol eline vurmuşlar sürekli
- Hayır sen değıl. Bu işi sağ el yapmalıydı, sen ona yardım etmeliydin diyerek. Sol el çok üzülmüş. Ama bir taraftan da kendini sorumlu hissettiği için suçluluk duygusu içinde hep saklanmış. Sağ el biraz şaşkınmış. Kendini yalnız hissettiği için çok zorlanmış. Bir süre sonra da alışmış yapmak istediği bir çok şeyi yapar olmuş. Bu arada sol el unutulup gitmiş. Unutulduğu için de çok üzülmüş, küsmüş ve zaman içinde neredeyse hiç bir şeyi başaramaz duruma gelmiş.

Akıllarda hep bir soru kalmış. Ya sağ elin yapmak isteyip de yapamadıkları. Başaramıyorum diyerek vazgeçtikleri. Acaba sol eli küstürmeseydik ikisi birlikte daha başarılı olabilir miydi?

Sonra bir karar almışlar ve o tarihten sonra "solaklığın" bir kusur olmadığını kabul ederek bir daha sol ele kötü davranmamışlar.

"Suçlu sol elim" ve " beceriksiz sağ elim" arasına sıkışıp kaldığım çocuk zamanlarıma.....

                                                                                                                               Sevim Karaman 2012