İçindeki hangisi?

Hani insanın içi dolar ya coşkuyla. Tarif edemezsin. Ben hep bilim kurgu filmlerinde insanın ağzından bir canavar çıkar, ona benzetirim (iğrenç demeyin).

Çıkmasını istediğin bir hareket, basınç vardır içinde ama orda durması da coşkunu, mutluluğunu arttırır. Değişik bir hazdır o.

Bendeki canavar, sık harekete geçer. Belki de ben öyle alıştırdım.

Güzel bir hava, deniz, bir yerlere koşuşturan insanları seyretmek, mesai saatlerinde arkadaşınla bir kahve kaçamağı, çok beğendiğin bir ayakkabıyı almak, çocuklar, ağaçlar, kuşlar, sevmek, sevilmek…
Harekete geçirir onu.

Adına canavar dediğime bakmayın bakış açısından oluşan bir coşkudur onun tanımlaması.

Eğer hin, hain, olumsuz, mutsuz bakıyorsan huysuzdur canavarın. İstesen de atamazsın içinden, kolay çıkası yoktur çünkü onun. Ama gülen gözlerle, mutlulukları cımbızla çıkarabiliyorsan veya her şey de seni mutlu edebilecek bir şeyler buluyorsan hiperaktiftir içindeki, istesen de tutamazsın.

Hayatımda hiç nefret ettiğim bir şey olmadı, fanatiği olacak kadar sevdiğimde.Kısır uçlarda olmadığım için kapana kısılmış hissetmedim kendimi.

Herkes gibi kızdım, üzüldüm, sevindim, ağladım, sevdim ama hep uysaldı canavarım. Çünkü onu hep özgür bıraktım.