İğneada limanında domuz var!

Efendim, hepinizin bileceği üzere İğneada limanında sahipsiz itlere, çuvalda bırakılan kedilere, salma sığırlara, aniden gecenin bir vakti önümüze çıkan yatan veya yürüyen dağ yavrusu mandalara eskiden beridir alışığız. Alışık olmadığımız tek şey domuzların limanda cirit atması! Tarih 14.07.2016 saat gece 02.10 ben burada oldukça bakımını üstlendiğim liman yetimi sokak köpeğimin havlamaları ile uyandım. Köpeğim (Arap) sürekli havlıyordu.   

El fenerini alıp neye avladığını bakmak ve onu susturmak için dışarıya çıktım. Hani diyordum mevsimlerden yaz; belki gece yürüyüşüne çıkan tatilciler filan olur onları korkutmasın diye "Arap sus" diye köpeğime bağırıyordum.

Ancak köpeğimin avladığı, hemen arkamda bulunan taş ocağının sol tarafıydı. Geçen gün ben burada olduğum sürece bakımını üstlendiğim yetim sokak kediciğimin, yavrularını doğurduğu kayalıkları bana göstermek için beni bağıra, çağıra alıp götürdüğü taraftı!

Hatta kediciğimin peşinde don gömlek ve terlik giderken küçük bir bataklığın içinden geçmiş yılan korkusuyla Yusuf Yusuf yapmıştım. ( Tam domuz ve yılan yatağı bir yer)

Köpeğim avlamalarını o kadar sıklaştırmıştı ki pili bitmek üzere olan ve cansız yanan el fenerimi köpeğimin avladığı tarafa tuttum.

Efendim karanlık içinden homurdana homurdana bana doğru freni patlamış kamyon gibi üzerime aykırılamış gelen seksen kiloluk bir domuz gördüm! Yanımda kendimi koruyacak hiçbir şey yok; domuz direk üzerime geliyor. Hem geliyor hem homurdanıyor hem mızırdanıyor!

Kendimi koruma içgüdüsü ve refleksle tekmeyi domuzun karnına geçirdim. Domuzdan garip bir ses çıktı horg, morg gibi bir şey. Domuz arkasında saldıran köpeğimi yok sayarak benim üstüme tekrar diklendi. "Lan domuz ben sana ne yaptım benden ne istiyorsun, bu düşmanlığın neden?" Dediysem de anlaşamadık, domuz bana saldırmayı kafaya koymuş bir kere. Bu kez eee yetti ama deyip sağ yumruğumu bu domuzun suratına patlattım. Domuz birkaç adım duvara çarpmış gibi geriye doğru gitti.

Aslında bu yumruk bizonu bile devirirdi ama bu domuz kesin uyuşturucu almış olmalıydı ki sadece sendeledi! Yumruğum etkisini tam olarak göstermedi yani! Ancak domuzu durdurmayı başarmıştım. Arkasında havlayan köpeğim önünde sert duvar (!) bu kez domuz önce gerisin geriye, sonra limana doğru, sonra rotasını yukarı şahin tepesi istikametine doğru çevirdi...

Hem kaçıyor hem horg, morg garip sesler çıkarıyordu. Yani az çok hayvanlar aleminde kalan, yaşayan Tarzan ruhlu biri olarak bu domuzun hareketlerinden ve homurdanmasından anladığım, sanki beni tehdit ediyor havası vardı! Tercümesi; "Yarın akşama görürsün sen birkaç domuz bir araya gelip" ( Bütün kızlar toplandık, tooooplandık toooplandık) şarkısıyla bana günümü göstereceklerini filan söylüyordu sanki!

Bende arkasından bağırdım " Lan domuz, domuz soyu; ben deli Teyfik'in torunuyum. Seni ve sen gibi domuzları eğitmesini iyi bilirim ben buradayım bekliyorum cicim (!) diye seslendim. Tabi domuz "giderayak horg, morg yani bana hem küfür sallıyor, hem de peşinden geliyor muyum diye bakıyordu...

Şahin tepesi istikametine doğru giden domuz benden başkasının önüne çıktı mı bilemem ama sabaha kadar ormanın derinliklerinden homurdanma sesleri geldi! Sabah uyandığımda tüm bu olanlar rüyamıydı acaba dedim. Ama bileğim neden ağrıyor o zaman?

Şimdi Liman civarında yaşayan veya tatil yapan insan dostlarımızdan suratı morarmış bir domuz görürlerse bana insanlık namına haber versinler, halen bu yaşadıklarımın rüya mı, gerçek mi olduğunu bilemiyorum ama bileğim de fena ağrıyor.

Domuz veya domuzcuklar bir daha gelirse bu sefer ya haydar ile ya dekman ile karşılayacağım kendilerini (!) Sakat kalmaya niyetim yok, bileğim çok ağrıyor çoook!

"Yetkililerden geceleyin meskun mahallelere inen ve insanları ürküten bu domuzlar için önlem almasını istiyoruz..."  

 (İsgeder) Ynt. Krl. Bşk.

M.Talip Girgin