İki Türk Avrupa Yollarında...!

Hollanda' nın Eindhoven şehrinde 5 gün sürecek teknik bir eğitime arkadaşımla beraber katılmıştık. İstanbul' da yaşayan biri için ne kadar yavan bir şehirdi be kardeşim, saat 6' dan sonra her yer kapalı. Bir tek lokantalar ve barlar açıktı. Gün içerisinde de sessiz ve kendi halindeydi. Tevekkeli arkadaşım bombayı patlatmıştı: "Abi ben bu şehirde huzurdan ölürüm.."...!

Eğitim bitimiyle beraber kiraladığımız araçla yola koyulduk. Belçika'ya geçip Brüksel havaalanına gidecektik. İki Türk Avrupa yollarını fethetmeye hazırdı. Şehirleri çok sıkıcı olduğu gibi trafikleri de sıkıcıydı bu adamların. Ne korna çalan vardı, ne camdan cama birbirilerinin hatırlarını soran o değerli insanlar. Trafikde ilerlemek de son derece tek düzeydi. Herkes öylece gidiyordu şeritinde, ne sürekli şerit değitiren vardı ne de hızına göre yanlış şeritte giden. Nasıl bir trafik bu kardeşim, sellektör yakan bile yoktu, bari biri en azından bunu yapsaydı. Oysa yurdumda olsaydık, 5 dakika içerisinde ben bu güzellikleri doya doya yaşabilirdim. Ahh ahhh meğer trafikde bize bu güzellikleri sunan bu nadide insanların kıymetini bilememişim . Tam bu karışık duygular içindeyken arkadaşım bağırdı:"Dur, dur havaalanı sapağını kaçırdık..???"

Şimdi bir düşünelim; yıllarca Türkiye' de yaşamış, karayollarının yaptığı o muhteşem uygulamalardan sonra son sapağı kaçırdığını düşünen iki Türk genci ne yapar? Öyle ya bizde sapak çağırmak ölmek gibi birşeydir, çünkü kilometrelerce yolu boşuna gider, zor zor durumu düzeltirsin. Bildiniz, hemen sağa çekip durduk ve sadece Türkiye yollarında görebileceğiniz o muhteşem manzarayı gurbet ellerde de ortaya koyduk. Başladık geri geri gitmeye, sonra da fırsatını bulup can havliyle attık kendimizi kaçırdığımız sapağa. Ohh be baktık bu heriflerden birşey olacağı yok, trafiğe bari biz biraz renk katalım, öyle ya bir Türk Dünya' ya bedeldi, bizde vardı iki. Daha ne olsun..? Bildik tatlar geri geldi, kornalar, bağıranlar çağıranlar, sellektörler...:(( ALLAH ALLAH ne oldu, niye bu kadar çok kızdılar bize diye düşünürken, acı gerçeği az sonra gördük, aynı sapaktan bir düzine kadar daha vardı....!! Ahh karayolları ah yaktın bizi, bir ton azar işittik bir o kadar da utandık gurbet ellerde senin yüzünden, nereden bileyim senin gibisinin dünyada olmadığını...??

Hala aklıma geldikçe utanıyorum, o kadar azla yetinmeye zorlanmışız ki fazlasını düşünemez olmuşuz. Çok güzel bir söz vardır. "Bir toplumun gelişmişliğinin en büyük göstergesi trafiktir...!" diye. Çok doğru bir söz olduğuna inanıyorum. Çok fazla yer görmüş bir kişi değilim, ancak Japonya, Güney Kore, Hollanda, Belçika ve Almanya' da gördüğüm manzaralar bu sözün en büyük kanıtı oldu benim için.

"Bizim onlardan neyimiz eksik kardeşim, hatta fazlamız bile var.." sözüyle olmuyor maalesef.

Hoşcakalın...