İlan-ı Aşk Cumhuriyeti

Sen şimdi tam da tepesinde oturuyorsun

Yapışıp yakasına göğün

Arkanda bıraktığınsa onca sefil ve şanlı

Yeni bir çağ açışın savaşmadan

Sarılmalarınla aydınlığa

İşte tam da burada iki ayrı koldan

İki ayrı omuzda taşınıyorsun

Biri Celali diğeri Rumeli

İki ayrı ama aynı yerlerinden avuçlanarak

Sevgiye eğilimli kalabalıklarınla

Gelişlerine bir diyecek varsa

Yedi verenlerin bereketi ve

Kayan yıldızlarla masaya oturuşların neyse o

Sınırsız emek arzlarınla

Çekip çevirmelerin bizi

Ve tutup kovuşturmaların zulmü

Vergisiz tüm katma değerlere layık

Hele bir de bu ataerkilliği

Saçlarının salıngacından

Savurmaların yok mu?

Seninle birlikte yalnız dört duvarlı

Çatısız bütün barınmalara

Razı eden hallerinse cabası

Haykırmak gerekirse artık

Ve tek izahı

Ekim sonunda değil

Birincisine hürmeten

Kasım ortasındadır bu

İlan-ı Aşk Cumhuriyeti.