İlk albümlerdeki keramet

Türk Pop müziği tarihine baktığımızda topu topu 40 yıllık bir geçmişten bahsediyoruz demektir. Fecri Ebcioğlu'nun besteleriyle başlayan dönemin hemen akabininde Tanju Okan, Berkant, Ajda Pekkan, Asu Maralman, Ayten Alpman, Nilüfer, Füsun Önal, İlhan İrem, Esmeray, Nükhet Duru, Erol Büyükburç 70'li yıllarda bir anda patlayan isimler olmuşlardır.
Gelgelelim ki saydığım her bir isim çok değerli olsalar da aslında Türk Pop Müziği'ne damgasını vurmuş ve kalıcılığını kanıtlamış 3 isim vardır. Sezen Aksu, Ajda Pekkan ve Nilüfer. İstikrarlı biçimde albüm çıkaran, piyasada yer edinen, albüm üreten ve zamanın koşullarına kendilerini çok uzun seneler adapte edebilmiş bu 3 isim dışındakiler, 1-2 parçalarıyla gönülleri titreten birer nostalji olmuşlardır bana göre. Benim kriterim ise bir zamanlar star olmak değil, her zaman kalıcı olmak olduğu için bu 3 ismi ayrı tutuyorum.
Bu yazımda bahsedeceğim kısım ise, bu 3 ismi ayrı tutarak, 90'lar sonrası gelişen Türk Pop müziğindeki çok önemli bir ayrıntıdır. Biliyorsunuz ki 90'lar Türk Pop Müziği'nde yeniden çıkışın olduğu bir dönemdir. Sezen Aksu'nun evlatlarını ard arda doğurduğu ve her bir evladın da gayet sağlam albümler çıkardığı ilginç bir dönemden bahsediyoruz. Aşkın Nur Yengi, Yonca Evcimik, İzel-Çelik-Ercan, Nazan Öncel, Kenan Doğulu, Levent Yüksel, Bendeniz, Harun Kolçak, Tarkan, Mustafa Sandal, Yıldız Tilbe ve tabi ki Sertab Erener.
Evet bu isimlerin bazıları nostalji oldu, ama birçoğu ise beşinci sınıf albümlerle hala ayakta durmaya çalışıyor. Tüm saydığım bu isimlerin (Sertab hariç) tek bir ortak özelliği var ki ilk albümlerinin müzikal kariyerlerindeki en iyi albüm olması. Acaba dünyada da durum böyle midir bilemiyorum ama Türkiye'de böyle bir dönem yaşandı ve de bu durum gerçekten çok ilginç.
Birkaç isim ele alalım. Örneğin Yıldız Tilbe'nin yolculuğu en ilginci. "Delikanlım" albümü 94 yazının en büyük olayıydı. Albümün her bir parçası hit olmuştu. Daha sonra ise müzikal kariyerini arabesk ve halk ezgilere bıraktı, ve bence ilk albümündeki yakaladığı çizgiyi bir daha yakalayamadı. Levent Yüksel "Med-Cezir" albümü ile Sezen'in en başarılı oğlanlarından biriydi. Her bir parça altın değerindeydi, sonraki albümlerinde ise o da puf oldu. Aşkın Nur Yengi 90'da çıkardığı "Sevgiliye" albümü ile 2 milyonun üzerinde satış gerçekleşti. Diğerlerine nazaran, sonraki birkaç albümünde de kayda değer başarı yakaladı, ama onun da sonu evlenip evinde oturmakla bitti. Şebnem Ferah da bir Sezen keşfiydi. 96'da çıkardığı ilk rock solo albümü "Kadın" ile müzik dünyasında bir çığır açtı. Daha sonraki albümlerinde pop-rocktan, hardcore rock türüne geçerek olgunlaştığını iddia etse de en olgun ve dolgun albümü bana göre gene ilk albümüydü. Bendeniz keza ilk albümündeki başarıyı bir daha hiç göremedi.
Tarkan'ı da uzun uzun tartışabiliriz ama özet olarak şu anki Tarkan'ın da "Kış Güneşi" dönemindeki müzikaliteye sahip olmadığı günbegün ortada. Arada "Bounce" isimli İngilizce single albüm çıkardı, dünya starı oldu olmadı derken Tarkan hala 10 sene önceki bel kıvırmasıyla mahallemizin starı olmaya devam ediyor. Son albümünde kaç parçayı biliyoruz acaba?
Evet gerçekten ilginç bir dönemdi 1990'lar. Ancak benim merak ettiğim bu dönemdeki albümler neden bu kadar iyiydi de sonra ne oldu? Sezen'in en üretken dönemi olduğu için mi bu kadar albüm patlaması yaşandı? Ya da 2000'lerde Sezen kısır döngüye girdiği için mi sonraki albümlerden iş çıkmadı? Ya da Sezen o dönemlerde bu kadar şarkıcı için nasıl bir organizasyon kurmuştu da bu kadar sağlam albüm ortaya aynı dönemde çıktı? Sezen-Onno ortaklığının mı konuyla ilgisi vardı? Ne oldu da sonradan herkes sapır sapır döküldü?
Evet başta da belirttiğim gibi bu kısır döngüden bir tek Sertab kurtulmayı başardı. Arada bir de Eurovision birinciliğiyle müzikalitesini kanıtladı ve de bence hepsinin arasından sıyrılarak o da Sezen-Nilüfer-Ajda klasmanına atlama yolunda ilerledi. Son albümündeki parçalar bile ilk albmü kadar keyifli ve kaliteli. Belki de tüm bu soruları Sezen ve Sertab'a sormak lazım...