İlk ve son oldu

Hayatimda bir kez devlet kadrosunda calismak icin TRT`ye girmeyi denedim. 1988 yili idi, TRT ye sofor alinacakmis. Amacim soforlukten baska bir birime gecis yapmak. Arkadasimin israri ile Izmir`de basvuru yaptik. Arkadasim O gunlerde gazete sahibi olan biri vasitasi ile TRT nin icinden bir haber mudurunun ismini almis. Haber mudurunu ziyaret ettik, elimizdeki kartviziti verdik, bizi cok iyi karsiladi. Size yardim etmek isterdim ama, sinavlara bolge muduru bizzat katilacak deyince cok sevindim. Torpil yerine beceri hakim olacakti. Mulakata 628 kisi katildi, direksiyon sinavina 27 kisi kaldi. Bu 27 kisinin icerisinde benim de ismim vardi.

Direksiyon imtihan gunu geldi, eski bir otobusun icine dolarak Cigli Ataturk Organize Sanayiinin bulundugu yere gittik. Benim haricimde herkes devlet yonetiminin ust kademelerinden torpilli idi. Gercekten TRT bolge muduru imtihani bizzat kendisi yapiyordu. Gruplar halinde sinav gerceklestiriliyordu. Imtihandan donen herkes kac kez hata yaptigini soyluyordu. Bu torpilliler imtihandan basari ile cikacagina kendisini okadar inandirmislardi ki sahip olduklari torpil ile, bana sadece orada figuran olarak bulunmak kaliyordu. Sira bana geldi, daha dogrusu sona kalan ucbes kisiye. Otobuse bindik sira ile herkes direksiyonda sansini deniyor. Aslinda deniyemiyor cunku bilgi ve beceri yetersiz. Sira bana geldi Bolge muduru ismimi okudu, sag on tarafta oturuyor. Bende gece taksi soforlugu yaptigim icin birkac gunluk sakal var suratimda. Bolge muduru babacan bir adam, sakallarimi sordu, ben de gece boyunca calistigimi kesmek icin vakit bulamadigimi soyledim. Soyadimin manasini sordu, cevap verdim. Vites buyulturken cift debriyaj, vites kuculturken ara gazi ile hata yapmadan kullaniyorum otobusu. Tam viraja geldigimiz sirada duralim dedi bolge muduru, durmadim tabi ki, bas bas bagiriyor dur dedim diye. Cevap bile vermedim, yol musait olunca otobusu saga cektim buyrun inebilirsiniz dedim. Sana dur dedigimde neden durmadin dedi sertce. Virajda durup da hem otobustekilerin hayatini, hem de akmakta olan trafigin icinde bulunan insanlarin hayati ile oynamak istemedim dedim. Gergin olan suratini tebessum kapladi. Birsey soylemedi, sadece soyismimin manasi ile birlikte birkac kere tekrar etti gulumsuyerek.

Imtihan bittikten sonra Izmir TRT binasina geldik. Aradan kisa bir sure gecmisti ki, sonuclar cama asildi. 9 kisi sinavi kazanmisti ikinci sirada benim ismim vardi. Cok sevindim, sevincim 10 dakika falan surdu. Camdan sonuclar alinarak neticenin Ankara`dan onaylandiktan sonra evlerimize posta ile iletilecegi soylendi. Beni bu ise tesvik eden arkadas kazanamamisti, ama her iste bir hayir vardir diyordu. 15 gun sonra eve mektup geldi yedek olarak kazandiniz diyordu. Halbuki yapilan sinabi bolge muduru yonetmisti, ogunden sonra, bir daha devlet memuru olmayi aklimdan bile gecirmedim. Ahbap cavus iliskisine hep karsi oldum. Ama ne yazik ki bu iliski Turkiye`nin tum kurumlarini kilcal damarlarina kadar sarmis durumda. Burokrasinin isleyisinin yavas olmasinin nedeni, yeterlilik yerine, sadakat aranmasindan kaynaklanmaktadir. Torpil ile o goreve gelen kisiden hayir beklenir mi? O kisi diger calisanlara ihanet etmeye hazir bir asalaktir. Onca basarili, o isin uzmani kisinin hakkini yiyerek, o goreve getirilen kisiye baska sey demek geliyor icimden ama, yazinin basina birsey gelmesin diye cenemi tutacagim.