İlk yağmur

Bugün, ünlü Yunan şairi Angelos Sikelianos'un çok sevilen bir şiirini paylaşıyorum sizlerle. Atina Üniversitesinde hukuk tahsili yapan şair, Avrupa'nın bir çok ülkesine, Mısır' ve Amerika'ya yolculuklar yaptı. Ama yaratıcı kişiliğinin oluşmasında asıl kendi ülkesini uçtan uca dolaşmasının ve bu toprakların tarihini ve geleneklerini özümlemesinin katkısı oldu. 1927-1930 yılları arasında Dalphi'de tiyatro şenlikleri düzenleyen şair uluslaraarası sanat dünyası için uluslararası sanat dünyası için örnek sayılabilecek bir kültür merkezi yaratmayı amaçladı. Sikelianos'un şiirli başlıca doğanın zenginlikleri ve insan duyularının evreni gibi iki kaynaktan oluşur.

İLK YAĞMUR
 

Açık pencereye yaslanmış bakıyorduk,
Her şey uyum içindeydi duygularımızla.
Tarlalarla bağları karartıyordu
kükürt rengi bulutlar
ve gizli çalkantıyla
ağaçlarda inlerken rüzgar
göğsü otları okşayarak
uçup gitti hızla kırlangıç.
Sonra, birden büyük bir gürültüyle
yırtıldı gökler ve raksederek
boşandı yağmur.
Tozlar uçuştu havada.
Bereketli toprağın kokusuyla
titrerken burun deliklerimiz,
dudaklarımızı araladık
içimize işlesin diye sular..
Sonra yan yana yüzlerimiz
sütleğen ve zeytinler gibi
yağmurdan sırılsıklam,
"Nedir bu koku" diye sorduk,
"Bu oğul arılar gibi havaya yayılan?
Belsem mi, çam mı, kenger mi,
yoksa keklik mi?
Öyle yoğundu ki kokular
soluk aldıkça içime doldu hepsi
ve sonsuz bir meltemin okşadığı
bir saz gibi titredim
gözlerim gözlerini bulup
damarlarımdaki kanın
çığlığını işitinceye değin.
Asmanın üzerine eğilip
ürperen yapraklardan bir bir
o tatları tatmak çiçekleri solumak istedim;
oysa aklım üzüm salkımları gibi yoğun,
soluğum böğürtlenlere takılı
tatlarla kokuları tek tek seçemediğim
ve insan nasıl aynı anda tadarsa
kaderin kadehinden acı ile sevinci
ben de öyle tattım aynı anda hepsini;
ve kolumu beline doladığım anda, 
bülbül gibi şakıdı, ırmaklar gibi aktı
damarlarımda kanım.