İmaj ve itibar üzerine...

Bunlar önemli ifadelerdir. Her biri yerine göre, kullanıldıklarında niteledikleri isimleri ve onların görünümlerini ortaya koyarlar.

Bu sözcükler, çoğunlukla özel zamanlarda telaffuz edilirler. Mesela ‘ülkemizin imajı...’ denildiğinde, şu anki durumumuz ve dışa yansıyan yüzümüz akla gelir.

‘Ülkemizin itibarı...’ denildiği vakit ise, imajdan öte, ülkenin emsalleri arasındaki yeri ve bu yerdeki saygınlığı söz konusudur.

Son günlerde, bu iki kelime ülkemizle birlikte sıkça kullanılır oldular. Kimilerine göre böyle giderse, yakında ülkemizin imajı bozulacak. Kimilerine göre ise, durumun devamı ülkenin itibarını sarsacak.

Bu nedenle, ülkede olup bitenlere ister imaj, isterse itibar yönünden bakalım; gelişmeleri tasvip etmek mümkün değil.

Anayasal değişiklikler gündeme gelmekte... Sözüm ona toplumsal beklentiler dikkate alınmakta... Bunlara ilişkin açılımlar yapılmakta ve adımlar atılmakta...

Madem bu kadar özlenen ve güzel açılımlar yapılmakta, o halde neden bunlar toplumda belli kesimlerde beklenen kabulleri bulamamaktalar?

Onca yol ve yöntem dururken, açılımlar yapıldığında, neden ülkenin imajı ve itibarını sıkıntıya koyacak yöntemler tercih edilmektedir?

Şimdilik bunlar soru işareti! Ayrıca herkes aklının yettiği kadarını söyledikten sonra, ötesi için söylenti ve dedikodulardan medet umar hale geldi.

Sonunda beklenenler oldu. Sınırsız ve ölçüsüz yapılanlar ve kullanılan ifadeler; ülkeyi büyük bir gerilimin içine sürükledi.

Yeniden parti kapatmalar ve siyasi yasaklar gündeme gelmeye başladı. İnsanlar, kapatılacak siyasi partilerden ve siyasi yasak uygulanacak kişilerden söz etmeye başladılar.

Dahası demokrasimiz yeni bir girdaptan geçecek... Demokratik açılımlar belki de bir süreliğine yavaşlatılacaklar...

Demek ki zamanla bazı değerlerimizi, kimi menfaatler uğruna, ucuza feda etmişiz. Yoksa ülkenin itibarını ve imajını sıkıntıya koyacak çözümler neden böyle sıklıkla gündeme gelsinler ki?

Bütün bunların kime faydası var? Bunlardan ne umuluyor? Her defasında yeniden yaşayıp, görüyoruz. Şimdi yine ülkede ‘bekle gör’ konumu hâkim.

Hadi bakalım, hayırlısı olsun... Hep birlikte bekleyip, görelim...