İnfialli cam güzeli...

Sızlarken ışığım

sislenmiş derinlerde

paylaşamam

sevincini güneşin,

yüzyılın

dumanlı yalnızlığını

alamam

penceremden içeri.

Yorgun savaşçıların

atları yılkıdadır

amansız silahları

bitmeyen bir uykuda.

Belki gene gelirler

yükselirler ülkeye

o mavi atlarıyla

lallerin içlerinden.

Akarken gün ışığı

yeşilime alıma

titremeden sevemem

sıcağını o morun.

Eğreti düğmelerle

iliklemem aşkımı

ellerimin sevincini

cebine koymadıkça.

Hassasım, kırılganım

soylu bir cam güzeli

aldım mı toprağımı

vermem bir daha geri.