Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

30 Ocak '13

 
Kategori
Siyaset
 

İnsan insana kol kanat germelidir...

Bu yerkürede hangi insan var ki, başka bir insana muhtaç olmadan yaşayabilsin; bu asla mümkün değil. Bugünden yarına insanın ne olacağı da belli olmuyor. Ağrı Dağı'nın tepesinden, bir anda, dağın eteğine düşmek de mümkün. Bir eli yağda, bir eli balda yaşayan insanın, bir lokma ekmeğe muhtaç hale gelmesi de, bu dünyanın garip cilvelerindendir. En sağlıklı, en genç, bir o kadar da dinamik halimizden bir bakmışız ki eser kalmamış... Biz insanlar, zaman içinde, şartlar değiştiğinde; ne kadar böbürlenenlerden de olsak, birilerine muhtaç olabiliyoruz...

Sadece insanlar değil, devletler de birbirine muhtaçtır. Ne var ki devletler de, insanlar gibi birbirlerine kol kanat germek yerine; birbirlerine gerekli oldukları, muhtaç oldukları ve  menfaatlerinden dolayı birbirlerine yakınlık duyarlar. Karşılıklı çıkarlar gereğince ortaklıklar, birlikler, bloklar kurar; birlikte güçlenmeye çalışırlar. Çoğu zaman da, bizim ülkemize yaptıkları gibi, zayıf bir devleti ya da kalkınma hamlesi içinde olan bazı devletleri de aralarına alır, kanını emer dururlar. Kalkınmasına, barış ve huzur içinde yaşamasına izin vermezler. Kendilerine de "uluslararası toplum" derler. En zalimler, en kan emici olanlar, en çok öldürenlerdir bunlar!..

Sonra da, "stratejik ortak" veya "model ortak" ve hatta "dost ve müttefik" derler... Oysa kulağa hoş gelen bu unvanların arkasına sığınıp, inim inim inletirler böyle devletleri...

Küçük savaşlar çıkarırlar menfaatleri küçük olduğunda... Büyük menfaatleri sözkonusu olduğunda da, Birinci ve İkinci Dünya Savaşları örneklerinde olduğu gibi büyük dünya savaşlarını çıkarırlar. Böyle savaşlarda o kadar çok insan ölür ki, ölüler üst üste yığılır; birer dağ oluşur ve bir müddet sonra da benzin dökülüp yakılır, canı çıkmış bu ölüler... İnsan insana kol kanat germez; koruyup kollamaz hemcinsini, dara düştüğünde bulabildiği en basit bahanelerle öldürür...

Açlar doyurulmaz bu dünyada, seyredilir açlıktan ölmeleri...

Evsizler, hep evsiz kalırlar; ev verilmez evsizlere...

Mutsuzlar, çaresizler, garipler hep o acınacak halleriyle başbaşa kalırlar; bu dünyada...

Bu zamanın; binaları şatafatlı, yolları arabalarla dolu, fabrikaları tıkır tıkır işleyen, bankaları yerli ve yabancı paralarla dolu ve ahalisinin de çoğunun "sosyete" olduğu ve kendilerinin de "modern devlet" veya "çağdaş devlet" olarak anıldığı, bu gibi devletlere, arada bir "umuda yolculuk" edenler de olur; ama çoğu bu ülkelerin denizlerinin ortasında ya da sahillerinde can verir.

Bir başka acı da, dünyanın hemen her devletinde irili ufaklı mafya oluşumları var. Demek ki dünyada insanın insana kol kanat germesi, can yoldaşı olması bir yana; daima bir ezme var.

Bu son otuz yıl çok daha berbat oldu. Herkes kozasına çekildi. İletişim cihazlarıyla ya av peşinde ya da kendince bir umut elde etme peşinde, kitleler...

Komşuluk yok, çünkü insanlık kalmadı. Acıma yok, çünkü merhameti bitti insanlığın... Evlenmek için eş; para kazanmak için müşteri-mal ve hizmet, iş, kariyer, ün, düşünce yelpazesindeki gruplarda yer almalar ve daha pek çok şey bilgisayar aracılığıyla elde edilmektedir.

Amerika, İngiltere'yi de baş müttefik yapıp Irak'a; o zavallı güçsüz ülkeye savaş açmış; aralıksız yirmi dört saat  bomba yağdırıyordu. Gece gündüz yüzlerce, binlerce Iraklı ölüyordu bu bombardımanlarda... İngiltere başbakanı da, henüz bebek olan çocuğunu yatağının üzerinde seviyor ve bu da gazetelere yansımıştı. Sen bir yandan Irak'ı bombala, oradaki her yaştan insanın ölümüne sebebiyet ver; öte yandan da çocuğunu sev!.. İnsan çocuğunu sevmez mi, elbette ki sevecek!.. İyi de Iraklı çocukları neden öldürdünüz?!.. Onları neden sevgi kucaklarından, ölüm kuytuluklarına attınız!..

İnsan, insana kol kanat germiyor ne yazık ki, arada bir insanlık aklına gelse de insanlığın; bu da sürgit sürmüyor; bir bulanık, bir berrak akan ırmak gibi...

İçtiğimiz su gibi temiz, saf ve berrak olmalı her insan!.. İnsan, insana kol kanat germeli...

 

 

 
Toplam blog
: 323
: 2029
Kayıt tarihi
: 04.09.06
 
 

Yaşanan her hayat en iyi hayattır; yeter ki içinde kötülük olmasın!.. ..