İnsandık

Faili meçhul sorularla doluydu hayatımız.Ne köşedeki simitçinin son simitleriydik ne de titanik kazazedelerinin olmayan can simitleri.

Kimdik biz?Neden buradaydık?

Varlığın ve yokluğun ortasındaki arafta kaybolmuş gibiydik.Belki de biz hayatı beş şıkta yaşayan ve bununla gururlananlardık.Güz yaprakları misali savrulmuştuk etrafa.Maraton koşmuş amatör sporcular kadar yorgunduk.O kadar taklitçiydik ki hislerimize sinema filmlerince, televizyon dizilerince yön verebiliyorduk.

Ne düşen kar tanelerinden keyif alabiliyor ne de yağmur damlalarının zevkine varabiliyorduk.Yağışlı gün sayısınca mutsuz olanlardık.Karpuzu kışın yiyebilenler, portakalı yazın soyabilenlerdik.Ülkemizdeki akarsu isimlerini dahi kendimizce kodlayıp ezberleyenlerdik.Kim bilir, yaptığı hatanın farkına varıp geri adım atmaya utananlardık.Korkarım, biz tarih dersi işlerken bıkıp sıkılanlardık.

Her şeyden önce insandık ama...