İntiharı seçmek

İntiharı bir çok kez düşünmüşümdür. Hatta plan bile yapmışlığım vardır. Ancak hiç kalkışmadım. Lakin etrafımda buna cesaret edenler oldu. Yakınen yaşadığım olaylar oldu. Merak ettim bir insan neden intihar eder diye...

Bende düşünmüş ancak intihara kalkışmamıştım. Ya cesaret edemedim ya da beni caydıracak başka şeyler oldu, hatırlamıyorum. Ancak intihara kalkışan kişi benim gözümde  cesaretlidir. Bir kaçış yolu olsa da intihar korkusuzca yapılan fütursuz bir girişim. Çekilen ruhsal acılar, intihara tetikleyen olaylar ve intihar süreci. Malum kurtarılma şansı da var. Bir de sonraki süreç. Arkanda bıraktığın insanlar,o insanların her an tereddüt içinde kalması ve temkinli yaklaşması. Uzun bir süreç bu, kasvetli bir süreç...

Hayatımızda her daim sorunlar olur. Sanırım yaşıyorsan bu sorunlar üzerine yapışıyor. Yaşamanın başka bir yolu yok gibi. Sorunlarla boğuşacaksın. Tıpkı canla başla kavga ettiğinde koruduğun değerler gibi. Ben hayatı her zaman sağlam bir boksöre benzetirim. Boks başlar. Sağlam boksör bir kaç sıkı yumruk indirir. Sarsılırız. Gücünü kanıtlar bize hayat boksörü. Yılmazsın. Bir daha üzerine gidersin. Ara sıra seninde yumruk atmana izin veir. Ancak canını çok yakamazsın hayat denilen boksörün. Yine sağlam bir kaç yumruk yersin. Benim hayattan anladığım da her yumruk yediğinde suratını biraz daha o yumrukların önüne korkusuzca koymaktır.

Sorunlar her daim olur. Her insanın yaşadığı zorluklar vardır. Para sıkıntısı, ilişkiler, ruhsal bunalımlar. Bazılarının çaresi bile yoktur ve intihara yönelirsin. Cesaretli kişilerdir intihar edenler. Düşünmezler. Ne yaşayacaklarını, ne yaşattıklarını...

Dünya Sağlık Örgütüne göre yılda ortalama 1 milyon kişi intihar yüzünden hayatını kaybediyor. 20 milyon kişi ise intihara kalkışıyor. Bu kadar cesaretli insan var. Ancak hala anlamış değilim. Hayat denilen boksörden yumruğu yedikten sonra yerde yığılmayı. Kalkıp suratıma bir daha vur diye haykırmak lazım, hayat denilen boksöre !