İrade

İradesi zayıf olanlar, başkasının etkisi altında aldıkları kararları uygular ve o kararları her zaman doğruymuş gibi savunmaya devam ederler. Kızgınlıkla verilen kararı, aradan yıllar geçmesine rağmen tekrar irdeleyip, sağlıklı bir şekilde düşünmek, onlara dünyanın sonuymuş gibi gelir. Nice insanlar hatalı işler yapılarak geçen yıllardan sonra, kararını tekrar gözden geçirerek, eski mutlu günlerine dönmüştür. Bu kimilerine göre zayıflıktır, aslında hatalardan dönmek en büyük erdemliktir. Birbirini seven kişiler zaman gelir ufak hataları, büyük felaketmiş gibi algılarsa, o birliktelikte sorunlar çıkmaya başlar. Beklentilerimizi, karşımızdakiler için kaldırılması imkansız yükler haline getirmek yerine, eğer onu sevdiğimizden eminsek, onun dizilerde oynayan bir aktör değilde, hatalarıyla veya günahlarıyla sevdiğimiz insan olduğunu hatırlamamız gerekir. Sevdiğimiz kişiye o gözle bakamıyorsak, asıl hatanın kendimizde olduğunu düşünmemiz gerekir. Yapılan hatalardan sonra kurulan beraberlikler daha sağlam temeller üzerine inşa edilmiş demektir. Çünkü o hataları bir daha tekrarlamamak, sevdiğimiz insana zarar vermemek için yaşantımıza ve davranışlarımıza özen gösteririz.

Bazen hayat o kadar acımasız oluyor ki, sevdiğin kişiden bütün açıklığıyla son bir şans istemene rağmen, sana ikinci bir şansı vermeyebiliyor. Kendisi hiç değişmediği gibi, seninde asla değişemeyeceğin düşüncesi, onda kapanmaz bir yara haline geliyor. Çünkü yarayı kaşıdıkça eski anlarını hayal ediyor. Yarayı iyileştirmek aklına bile gelmiyor. Tabii bunun sonucunda da mutsuz son kaçınılmaz oluyor. Hayatımızdaki vazgeçilmez kişilere, son bir şans vermek bence mutluluğun kapısını aralamak gibidir. Bir daha geriye baktığınızda tatlı bir gülümsemeyi haketmek istiyorsanız, kapınızı sizi sevenlere açık bırakın....