İş ararken: İzmir'e niyet, İstanbul'a kısmet

5-6 aylık iş arama sürecini tamamlamış durumdayım Çok şey öğrendiğim bir dönemdi benim için. İş bulamadığıma hiç üzülmedim. Elbet bir gün işim olacaktı. Biliyorum, herkes benim gibi işsizliği yaşamıyor. Allah, acil işe ihtiyacı olanları muvaffak etsin. Sizlere iş bulmayla ilgili tüyolar da veremem. Tüyoları değerli dostum Oğuz Aslan’ı, www.gazeversite.com sitesindeki Kariyer köşesinden okuyarak elde edebilirsiniz. Ben sadece kendi tecrübemle neler yaşadığımı paylaşmak istiyorum. 

Hiçbir zaman ümitsizliğe kapılmadım. Şimdiye kadar nasıl ekmeğim geldiyse bundan sonra da geleceğini bilerek iş aradım. Ağustos 2010’da İzmir, Manisa ve Denizli gibi memleketim Nazilli’ye yakın yerlerde iş aramaya başladım. İzmir ve çevresinde görüşmelere gittim geldim. Son safhaya geldiklerim de oldu. Aileme yakın olmak, 2-3 haftada bir büyüdüğüm topraklara ulaşabilmek için niyet etmiştim İzmir'de çalışmaya. Aralık ayının sonuna kadar koca İzmir’de çok az sayıda şirketle görüşme yaptım. Olmadı. İzmir’de iş bulamadım. Ve İzmir beni hayal kırıklığına uğrattı. İzmir’de ısrar etmenin de bir anlamı olmadığını düşünerek İstanbul’a tekrar döndüm. 3 hafta boyunca yoğun görüşmelerim oldu. İzmir’de bir elin parmakları kadar görüşme yaparken İstanbul’da çok sayıda görüşme yaptım. Tamam, İstanbul’da iş çok, fırsat çok ama İzmir’in bu kadar kısır olması beni şaşırttı. Neyse sonunda İstanbul’da iş buldum. Kısmet İstanbul'a imiş. 

Dedim ya iş bulamamak konusunda hiç derdim olmadı. İş bulamadığım sürede çokça kitap okudum, aileme destek oldum, ailemle 10 yıldır geçirmediğim zamanı paylaştım, Pamukören’in tadını doyasıya çıkardım, blog açtım, yazmaya başladım, Pamukörenspor maçlarını takip ettim, yazdım, çizdim, yaptım, ettim… Kendimi zenginleştirmek için uğraştım… Kendimce hiç sorun yaşamadım. Çünkü iş bulamadığım için kimse beni baskı altına almadı. Özellikle ailem şaka mahiyetiyle ifadeler kullansa da sorun değildi. Ama anladım ki babamın ya da amcamın arkadaşlarının soruları babamı ve amcamı daha fazla baskı altına almış. Onlara fenalık gelmiş. Tabi herkes iyi niyetiyle iş bulamayışın nedenlerini merak ediyor. Neden? Neden? Neden? Cevap yok… 

Şimdi işim var… Ama istediklerimi yapabiliyor muyum? Koca bir soru işareti. Ne yaman çelişki deği mi… Evet, işim var, kazancım var ama kendimi zenginleştirebileceğim zamanım az… 

Neyse. Siz, siz olun her zaman bir iş bulacağınızdan emin olun. Ve etraftaki sesleri duymazdan gelin… İşsizliği bir fırsat olarak görün…