- Kategori
- Şiir
Işıksız
Işık girmedi odama ne zamandır
Hiç meltem esmedi ki üzerimden keyifli olayım.
Güneşi batarken göremedim dağların arkasından
Doğuşuna nasıl şahit olayım.
Sular akarken taşların üzerinden
Duyamadım ki sesini.
Esmeyen meltem getirmedi çiçekleri önüme
Kokusunu alamadım onların.
Yıllarca yaşadım da ne oldu
Aslında hiç birşey yapmadım.
Binlere şifa verirken
Kendi şifamı veremedim.
Hayat o kadar yavaş ki
Yine de hızına yetişemedim.
Bak gökyüzüne ne çok yıldız var
Peki neden sadece biri en parlak.
Yağmur hep sağnak yağdı onca yıldır
Ama sesi hiç gelmedi ki kulağıma.
Işık hala yok
Mezarımdan ne farkı var ki
Sadece toprağın kokusu
Cansız bedenim
Pamuklu kefenim
Eksik...