İsimsiz kahraman

Sen uykusuzluk nedir bilir misin

Tırnaklarınla yastığı parçaladınmı hiç

Gözlerini tavana dikip düşündüğün oldu mu bütün gece

Ve bütün bir gün belki gelir ümidi ile bekledin mi

Gelmeyince, aramayınca ölesiye ağladın mı

Sonra çekilip en koyusuna yalnızlıkların

Ona ait ne varsa bir bir hatırladın mı

Sen yalnızlığın acısını bilir misin

Unutulmak bir hançer gibi saplandı mı sırtına

İçinde kıskançlığın zehirli çiçekleri açtı mı

Ve bütün gururunu çiğneyip

Sevdiğinin geçtiği yollara gözyaşı döktün mü

Sen, sen çaresizlik nedir bilir misin

Sen, sen hergün bir defa yaşayıp bin defa öldün mü

Yanan başını duvarlara vurup parçalamak geldi mi içinden

Ben eğer ağlıyorsam ayıplama beni

Bir gün kendimi sonsuzluğa bırakırsam

Yaralı ve yenik bir asker gibi

Darılma bana birtanem

Unutma her seven isimsiz bir kahramandır

Unutma insan sevebildiği kadar insandır....