İsimsiz

hem babasız

hem annesiz doğuyor güneş

şahidi kuşlar

duvarın ucuna konan serçe

günlendikçe büyümüyor taşlar

çocukmu çocuktu ellerim

güneşi elledim ölecektim üşümekten

alıp götüreceklerdi

ak kağıda sarar gibi tütün

sonrasını bilemem

belki

tozlar kaçardı evlerin gözlerine

pencereler kırpılırdı

sokaklar akar

resimler çekilirdi çerçevelere

kağıda dökülürdü kızılırmaktan açılan söz

yitmek hep bahane

öyle mahzun bi sıtma tutardı sonra

kininsiz

tumturaklı bi çaresizlik manzumesi sayıklardı

duvarın girhaçık pepuk sesi

usülden bi yağmur yağardı

anadandoğma umarsız

zifiri sarı bi tren geçerdi şafağın tam ortasından

1967doğumluyum. Lise mezunuyum. Okumayı ve yazmayı hep sevdim. Kelebek kanadı kırılganlığında bir ha..