İsrail, Türkiye, Ortadoğu…

“İsrail Gazze’ye yönelik son dört yılın en büyük saldırısını başlattı. Gazze’yi kontrol eden Hamas’ın askeri kanadının lideri Ahmed Cabari’nin içinde bulunduğu araç dün akşam saatlerinde İsrail ordusu tarafından bir roketle vuruldu. İsrailli asker Gilad Şalid’in kaçırılmasını organize eden ve daha önce dört suşkast girişimi atlatan Cabari’nin yanı sıra yardımcısının da hayatını kaybettiği saldırının ardından Gazze’ye füzeler yağmaya başladı. İsrail Genelkurmay Başkanı Benny Gantz’ın duyurduğu operasyonun ilk saatlerinde 20 hedef nokta atışıyla vuruldu; Gazze Sağlık Bakanlığı’nın açıklamasına göre üçü çocuk 10 kişi ölürken 45 yaralıdan 10’unun da durumu kritik.”

Emperyalizmin şımarık çocuğu İsrail kendisine hiçbir zarar veremeyeceğini düşündüğü Gaze’yi istediği biçimde bombalıyor, çoluk çocuk demeden istediği kadar insanı öldürüyor. Uluslar arası hukuk, insan hakları falan gibi palavralar maalesef bu şımarık çocuğa sökmüyor. Sadece kendini güçlü hissettiği mahalle çocuklarına karşı efeleniyor. Tabii babaları, akrabaları, koruduğu için. Mahallenin diğer avanak çocukları bir şey yapamıyor, sadece zırıl zırıl ağlıyorlar. İsrailin bu tutumuna avanak Ortadoğu ülkeleri daha ne kadar katlanır bilemeyiz ama katlandıkları, ses çıkarmadıkları sürece de enselerinde boza pişireceği kesindir. İsrail USA nın orta doğuda bir karakoludur ve doğal olarak korunmaktadır. İsrail, kendini orta doğunun efesi olarak görmektedir. Şımarıklığı, arsızlığı bu yüzdendir.

Türkiye’de nedense son dönemlerde benzer bir role soyunmuştur. USA nın başka bir uydusu olan Türkiye hükümeti de en yakın komşusuna karşı düşmanca tavırlar içindedir. Aylardır, kendisine karşı hiçbir hasmane tutum sergilemeyen komşusuna düşman olmuştur. Komşunun dirlik düzenliğine, bütünlüğüne kastetmiş teröristleri besleyip tedavi ediyor, para ve silah yardımı yapıyor. Hiç durmadan savaş çığlıkları atıyor. Medya Suriye sınırında vur emri almış orduyu her açıdan halkın belleğine şov yaparcasına sokuyor, asla savaş istemeyen Türk halkını savaş fikrine alıştırıyor. Ordumuzun başına çuval geçirilirken pişkince sırıtanlar, bu gün bize karşı hiçbir yanlışı olmayan bir komşumuzun ülkesine dalmak için bahane kolluyorlar.

USA İsrail’in sırtını sıvazladığı kadar bizim savaş iştahlılarının sırtını sıvazlamıyor herhalde ki, biz daha ülkemize bir şarapnel düştü diye Şam’ı bombalamıyoruz. Ama yarın ne yapacağımız hiç belli olmaz.

Bütün bunlar İsrail’i yönetenler ile Türkiye’yi yönetenler arasında büyük benzerlikler olduğunu gösteriyor. Bir defa her iki yönetim de USA icazetlidir. İkincisi, oraya yaranabilmek için dost, akraba, komşu, dindaş demeden Ortadoğu’daki istikrarı bozmak, o masum çocukların, yaşamaya çalışan insanların rahat etmemsini sağlamak için elinden geleni yapmaktadır. Yöntemler aynı olmasa da İsrail hükümeti ile Türk hükümeti arasında Ortadoğu’ya bakış açısından bir fark yoktur.

Bence Türk ve İsrail halklarının bu durumu çok iyi bilmesi gerekir. Birilerinin icazeti ile sonsuza kadar yaşamak mümkün değildir. Kaldı ki her iki hükümet de en ufak bir fırsatta birbirlerine yüklenmektedir. Bu da alttan alttan mahalle efeliği benim mesajı dır ki, bir ipte iki cambazın oynayamayacağı kesindir…

İzmir 2012-11-15