İstanbul' a ve kendine hüzünlü bir bakış ...

Nereye gideceğini bilemezsin ya çıkarsın yola beynin değil ayakların nereye götürürse gidersin hani, yalnız kalmak istersin, işe yaramaz hissedersin kendini aynaya baktığında, bitkinsindir ve seni anlayan kimse yoktur sanırsın bir de İstanbul sisli, hüzünlü ve bıkkın bakarsa gözlerine cam kenarından, işte o zaman daha bilinmez olur tüm düşüncelerin, yeterince bilemediklerinin üstüne ...

Yağmur yağmak üzeredir ve ondan korucak ne bir yağmurluğun ne de bir şemsiyen vardır yanında.Ama o kadar istersin ki yağmur yağmasını belki de dua edersin.Kafanda dolaşan türlü düşünceler seni rahatsız eder bir müddet, hangisini düşüneceğini şaşırırsın hepsini düşünmek sonuçlandırmak istersin ama hepsi yarımdır ...

Bu kararsızlıkla ve tamamlanmayan düşüncelerle epey yol almışsıdır hala nereye gideceğin belli değildir ayaklarına teslim etmiş kendini yola devam ediyorsundur.Bir ara kaldırıp kafanı etrafa bakmayı akıl edersin, esen rüzgarı ve soğuğu ancak fark etmişsindir.

Etraf da pek kimsecikler yoktur olmasınıda istemezsin zaten amaç yalnız kalmak değil midir ?Sonra birden çimleri fark edersin toprak kokusuna karışmıştır, hızla bir nefes çekersin ve fark edersin ki deniz de bu güzel karışıma eşlik etmiştir.Bir parça iyi hissedersin kendini en azından, biraz denizi izler dalgalarla tamamlarım yarım bıraktıklarımı dersin, bir taşın üzerine oturur derin bir nefes alır başlarsın anlatmaya ...

Kalabalıklaşmıştır etraf, arabalar birbiri ardına geçer yoldan, için rahatlamıştır bir müddet ya da kendini kandırmışsındır.Tekrar yürümeye devam edersin bu sefer etrafa bakarsın yürürken daha kararlı adımlar atarsın sonra birden yine başa döner cevap veremediğin soruları düşünür tekrar başını öne eğersin.Sorulara senin vereceğin cevap yoktur ama hala bunu anlamak istemezsin.Anlam veremezsin bu hallerine bir şeyler eksiktir sana göre ve bu yüzden mutlu olamazsın bir türlü, yürüyor olmanın güzelliğinin bile farkında değilsindir karşıdan tekerlekli sandelye ile gelen yaşlı adamı görene kadar ..

Yaşlı adamın yanında ki küçük kızı bile görmen zaman alır hatta sana seslendiğini bile duyamazsın neredeyse ...

‘’ Abla, dedemi karşı kaldırıma geçirmek istiyorum bana yardımcı olur musun ? ‘’

İşte o an da yaşadığını ve işe yaradığını anlarsın ...