İstanbul kirli bir akşam da olsa güzeldir

Anılar sen istersen
seni sarar sarmalar
Hüzünlerinle mi yenilenir
eprimiş anıların sanırsın

Deliyim kendi zamanına düşman
Geri gelir diye
bekleyip durdum
geçen günlerimi

İnsanız ne kadar diplere batsak da
Ne göge dokunur elimiz
ne suya
arınmak için

Deliyim zorum zordayım
Unutma
doğarak kuşandım
hayat denen deli gömleğini

Unutsam da geçmişimi
Yine de karşılaştığım her kadın
kasıyor bacaklarını
Günaydın dediğim her çocuk
bağırarak ağlıyor
Ağırlaşıyor dünya
ağırlaştıkça eksiliyor
Ellerimden kayıp düşüyor
Tükenmek için
tüketiyor insanlar
Çepeçevre sararak etrafımı
Hangi su
hangi ateş
temizler bizi

Her yeni başlangıç
yeni bir umutsa
Niye yeni yıl sevinci
Taciz karmaşa
kan abiyeye bulaşmış

Körpe ruhlar satılır
Tüketen var mı
Ey alkol mağdurları
Bense tüketiyorum ömrümü
yurtsamadan bir yeri

Alnımı bir yarsam
Kırılan bir camın gölgesiyle
Boşalsa içimde kirlenen kan
Yalandan oluşmuş sevgilere
sıkıntıyla katlanman niye

Kır git yüreğini
onda kalsın her şeyin
Kaldıkça yırtılıyor
yurt saydığın aşk atlasın
İstanbul kirli bir akşam da olsa güzeldir

Bunca çıplak varken
bunca kör
Nasıl aynılaşır bu şehir
Kimsenin görmediği kirli akşamlar
Aynılaşmış insanlara yaraşır

17.01.2006 Mehmet Özgür Ersan