İşte döndüm

Bu sabah umutla kalktım yataktan. Hala uyku istememe aldırmadan fırladım ve hızla hazırlandım. Bugün yeni bir gündü, güzel şeyler olacaktı. Yazdığım son yazıdan sonra sizden aldığım yorumlar ve bugünün getirdikleri gösterdi ki hiç de mola verilecek zaman değil. Tam da ayakta durmanın, çok şey öğrenmenin, araştırmanın, koşmanın zamanı. Eğer mola verirsem çok şey kaçıracağım. İçimde kopan fırtınalara sus deyip hayata devam etmeliyim.

Ama tam da böyle yapmayacağım. Evet, silkineceğim, keseceğim surat asmayı ama içimdeki fırtınalara sus demek yerine, sorunları çözeceğim ve onlar kendiliğinden durulacak. Biraz uzun, zorlu bir süreç de olsa başka molaların böyle yıkıcı olmaması için çalışacağım.

Fark ettim ki, öğrenmediğim, bilmediğim çok şey var; öğrenmeliyim. Bir de bildiklerim, savunduklarım var; anlatmalıyım. Bunun için de hayatın getirdiği zorluklara, insanların kafamı kurcalamalarına, yalnız kalışlarıma meydanı bırakmamalıyım. Uğraşmalıyım, günlerimi anlamlı geçirmeliyim. Ömür kısa, bu kadar günü bunalımla harcarsam ben nasıl bir iz bırakıp da göçeceğim dünyadan?

Sayenizde titredim ve kendime geldim ;) Artık daha güçlüyüm ve daha umutlu bakıyorum hayata. Geçecek bu günler ve güzel günler göreceğim, güneşli günler... Yarışacağım ve kazanacağım.

İyi ki varsınız... Varlığınıza layık olmaya çalışacağım, yazacağım... Yeni yazılarımı bekleyin, size çok haberim olacak!

SEVGİLER....