İşte öyle birşey

Telefon listesinden adını bulup aramaya başladığınızda kalp ritminizin hızlanması, hele telefonun o açıncaya kadar geçen süresi boyunca nefes alıp vermelerin karma karışık olması gibi birşey.

Buluşmaya erken gittiğinizde onun çıkacağı metro durağının önünde, merdivenlerden görünen her yüzün heyecandan kıvrandırırken sizi, hiç beklenmedik anda o merdivenlerden görünüp gülümseyince tekrar tekrar aşık olmak gibi birşey.

Yok yok kendimi biraz ağırdan alıcam deyip, iki gülümseyip gözleriniz çakıştığında ve o halinden utanıp başını öne eğdiğinde ağzınızdan sır saydığınız cümlelerin peşisıra akıp gitmesi gibi birşey.

İnsan sosyal varlıktır, bir dakikadan fazla iki kişi sessiz kalamaz diye arkadaş arasında atıp tutarken, saatlerce bir dirhem konuşma ihtiyacı duymadan sadece gözlerine bakabilmek gibi birşey.

Telefona her mesaj geldiğinde ya da telefon her çaldığında o olması temennisiyle ekrana bakmanız gibi birşey.

Dinlediğiniz her şarkıdan kendiniz ve onun için anlamlar çıkarıp, bazen hüzünlenip gözyaşı dökmek gibi birşey.

Hiç beklemediğiniz anda onu karşınıza çıkaran Rabbinize şükretmek için üzerinizde bir mübarekliğin hâsıl olması, kadere olan imanınızın bir kat daha artması gibi birşey.

Acaba bir problem olur ya da ayrılık gibi bir ihtimal olması aklınıza geldikçe daha da bir sevgiyle bağlanıp, nasılsın diye aramak istedim diye telefona sarılmak gibi birşey.

Yıllardır gurbette olmanıza rağmen, gurbeti şimdi iliklerinize kadar hissetmeniz gibi birşey.

İşte bence aşk böyle birşey...