İşte size hayatım Göz ucuylada olsa bir bakın

I
Karanlık bir gecede başlamışım saat ikiye beş kala
Hayat denen bu yanılsamaya
Daha ilk nefesimde başladım ağlamaya
Nasıl olur da susarım söyle bana
Hayat acı bil dermiş gibi
Vurdu hemşire şaplağı
Hayatı istediğin gibi yaşayamazsın dermiş gibi
sardılar ellerimi kollarımı
O bebek gözümle masum zihnimle
Bakıyordum dünyaya
Herşey o kadar güzel gözüküyordu ki
Meğerse güzel olan dünya değilmiş
Güzel gören temiz kalbim ve bebek gözlerimmiş

II

Sonra büyüdüm biraz daha
Konuştum, yürüdüm hatta koştum
Yazı kışı baharı anlar çiçekleri koklar oldum
Elimde salçalı ekmek bakkala koşar oldum
O kadar masumdu ki dünya
Zaman geçmesin akşam olmasın istiyordum
Uçurtmamla koşuyordum sokaklarda
Özgürdü bana göre uçurtma ama çocuk aklı işte
İpi sende olduğu sürece ne kadar özgür olabilir ki uçurtma
Ben de bir uçurtma misali başım hava
Gidiyordum bir oraya bir buraya
Ama hiç aklıma gelmedi aşağıya bakmak
Çünkü benim kendi arzumla gittiğimi sandığım yol
Gidiyormuş sadece ip neredeyse oraya

 III

Şimdi aklım dünyayı anlayacak kadar iyi
Gözlerim gerçek dünyayı görecek kadar kirli
Kalbim hala o doğduğum geceki gibi temiz
He ben, ben değilim onu bildiniz
Artık ne uçurtmam keyif veriyor bana
Ne salçalı ekmeğin eskisi gibi tadı var
Ne de ne de o sıcak samimi arkadaşlıklar.

M. Semih KURU

25.01.13 19:25

KULLAR