İsteklerin Doğrultusunda Hareket Ediyorsan Neyi Ne Kadar Tüketirsen Tüket Müsrif Olmazsın

İsraftan bahsediliyor, 6 milyon ekmeğin çöpe gittiğinden falan.

Ciddi rakamlar çıkarılıyor toplamda.

Bunlar tamam da insanların zevk ve istekleri doğrultusunda yaptıkları harcamaların israf olarak görülmesi yanlış.

Beş çift ayakkabı almış, ne gerek varmış yazık değil miymiş?

Parası varmış almış, ekonomiye katkı, hem sana ne!

İsraf alırken olmaz beğenmiş tercih etmiş almış, kullanırken olur; misal ekmeği dilmedin böldün bir parça kalanı çöpe, israf budur.

İsraf kullanılmayandır, alıp kullanıyorsa isterse on çift ayakkabı alsın israf olmaz, para onun zevk onun bize ne!

Bu yaklaşım yüzünden insanlar alışverişte çekinceli davranıyorlar, paranız varsa ne isterseniz alın, onun bunun lafına bakmayın.

Kişi istiyorsa gereksiz diye bir şey olmaz. Senin elime bile almam dediğin onun için değerlidir belki. Sana göre israftır ama ona göre ihtiyaç.

Fakir bile param olsa ben de alırım diyor. Yani israfın fakir ya da zengin olmayla ilgisi yok, ahlak temeline dayalı dar görüşlülük.

Hem bu işin mantığı da yoktur, kimin neyi sevdiğini bilemezsin, isteğin literatürü sayısı miktarı olmaz; canımız neyi ne kadar isterse…