İsyanıma şiirim

Küçük bir çocuğun özlemiydi dışarda olmak

Çıplak ayaklarıyla köyünün toprağına basmak

Tabağımdaki yoğurda ekmeğimi banmak

Huzurun gölgesinde dimdik ayakta durmak

Şimdi büyüdüm artık misketlerim yok

Uzun eşek oynadığım arkadaşlarım yok

Kedileri kovaladığımız sokaklarım yok

Yaşamdan aldığım zevk ve huzurum yok

Benim tercihim değildi

Doğunun en doğusunda var olmak

Tezeğin koktuğu çalıların yakıldığı

Yokluğun zirvesinde yaşamak

Kışımız daha uzundu bizim

Sonbaharımız kıştı

Özlemimiz dirilince tabiat

Hayranca bir bakıştı

Artık yapamıyorum herşey anlamsız

Uzaktan hiçbirşeye kalınmıyor bağımsız

Büyüdüm artık yukardan bakıyorum toprağa

Boşuna yaşıyorum hedefsiz ve amaçsız

Yıllarca sömürülmüşmüş bastırılmış duygularla büyüdüm

Okula öğrenmeye eğitilmeye gitmişken

Sağın ve solun, orta yolun her birinde yürüdüm

Askerimce ezildim polisimce dövüldüm

Haksız olan bendim onlar değilmiş

Özgürlüğünü ilan etmiş

Yüzbinlerce şehidini şanla şerefle vermiş

Sathınıda hattınıda kanıyla çizmiş

Vatanımda özgürlük diye bağırtan

Sokaklarda manasızca çığırtan

Lanet olası ahlaksız bir düzenmiş

Şimdi

Şimdi isyan ediorum

Delikanlıca korkmadan

Düzeni kuranlara

Üç kuruş servet için evlat satanlara

Beş günlük makam için adam kırdıranlara

Cudi'nin eteğindeki kardeşine İstanbul'dakini vurduranlara

Şimdi isyan ediyorum

Korkmadan

Sonum, sonum ne diye sormadan

İnançlarımı kullanıp

Mezheplere cemaatlere guruplara bölenlere

Siyaseti bırakıp boş sözlerle kavga edenlere

Demokrasi dedikleri şeyin anlamını değişenlere

Halkına cahil kalsın diyenlere

Zamanı gelince lazım diyen samancı tacirlere

Şimdi isyan ediyorum

Koca cahil cesaretiyle

Korkutulmuş ve bastırılmış özgürlüğün esaretiyle

Türksün Kürtsün Laz Çerkezsin diyenlere

Sünnisin Alevisin şuncusun buncusun diye vaaz verenlere

Hacı hoca deyip el öptürenlere

Dürüstlüğün reklamın çaldıklarıyla izletenlere

Şimdi isyan ediyorum

Açlığını bastırmak için taş bağlayıp gezenlere

Hırsızlığın saltanatını sürenleri süzenlere

Doğmamış bebenin, gelin ile güveyin, Yorgandaki pirenin

Haklarını yiyenlere destek verenlere

Şimdi isyan ediyorum

Bütün benliğim yüreğimle

Sesini yükselten adamları durduranlara

Hayır yeter diyen gazetecimi vuruduranlara

Halkı ayaklandırıp otel yaktıranlara

Hakkın verdiği canları ateşle aldıranlara

İnsanız insanca diyenleri cımbızla toplatanlara

Şimdi isyan ediyorum

İnsan olduğum için

Askerdeki mehmedim dağdaki ahmedim için

Yıllardır bir şekilde kullanıldığım için

Seçilmişleri seçimlerde onadığım için

Haketmeyenleri baş yapıp çanak tuttuğum için

Yıllardır cahilce sustuğum susturulduğum için

Altımdakini görmeyip yukarı baktığım için

Utanıyorum kendimden sessiz kaldığım için

Şimdi isyan ediyorum birbaşıma

Ne sağ nede sol benim davam

Gençliğe hitabedeki düzene gidiyor vatan

Benim derdim Türklüğüm soyumun önemi yok

Gurur duyuyorum devletim bayrağımla hem de çok

Herş eyim kurban olsun bir avuç toprağıma

Vatanımdan başka lafa karnım tok

Binlerce canım olsa feda ederim durmadan

On bin kez asılsamda vazgeçmem ben davamdan

Kapitalist değilim

İsmail ben avamdan