İyi ki varsın...

Ne güzel de yaratmış seni yaradan. Başımı göğsüne yasladığımda nasılda huzur buluyor ruhum bi anlatabilsem sana. Tüm dertlerimi unutum sessizce uykuya dalıyorum. Dünya işlerinden uzak yalansız, saf bir huzur kaplıyor ruhumu. Kalp atışların kulaklarımda yankılanıyor, işte diyorum işte o kalp de ben varım o kalp benim için çarpıyor. Umutlarımı körüklüyor bana amaç oluyor diyorum. Sevilmek nasılda güzeldir ya en içten, en saf, en yalansız, en gerçek sevilmek. İnsanı cesaretlendiren, mutlu eden.

Ne güzelde yaratmış seni yaradan. Sözlerin bir ninni gibi. Konuşurken öyle hayretle bakıyorum ki sana. İşte diyorum işte benim için konuşuyor, bana anlatıyor hepsini. Dinliyorum ve anlıyorum. Hayatın benden götürdüklerinin yaralarını sarıyor sözlerin.

Ne güzel de yaratmış seni yaradan. Dinliyorsun beni hiç sıkılmadan. Ağızımdan çıkacak bir tek gelimeye hasretmiş gibi, hep aynı şeyleri söylesemde sanki çok ilginç sözlermiş gibi hayretle. Herşeyimi anlatabiliyorum sana başka dosta ihtiyaç duymadan. Arada sözümü balla keserek yeni birşeyler daha öğretiyorsun bana.

Ne güzel de yaratmış seni yaradan. Beni seviyorsun hiç karşılık beklemeden, dünyanın en büyük sevgisiyle. Ben sana ne yapsam affediyorsun beni yüce yüreğinle. Nezaman düşsem tutup elimden kaldırıyorsun. Ağlasam "hadi gel beraber ağlayalım" diyorsun. Tüm engellerle benden önce uğraşıyor bana hep kolaylarını bırakıyorsun. Hastalansam uyumuyorsun. Ben yemezsem sende yemiyorsun. Sadece kendini düşünmüyorsun.

İşte benim annem bu. Hassas bir kalbe sahip kendini sadece çocukların adamış bir anne, benim annem, Bizi dünyanın en büyük sevgisiyle seviyor. Evlat sevgisiyle! Annem bizi kalbinin gözüyle seviyor.
İyi ki varsın, iyi ki yakınımdasın.......