İzmir izlenimlerim!

Kaldığım üç gün içinde, İzmir'de paralel bir cumhuriyet yapılanması olduğu şeklinde ciddi kuşkularım oluştu!

Bir kere bile ezan sesi duymadım! Duymayınca da tüm namazları kaza ettim! Pendik kazasında kılarım nasıl olsa! Zaten duysam hem ezanı Türkçe okurlar hem de " Tanrı uludur, Tanrı uludur . Belediye başkanımız da Kocaoğludur!" diye okuyacaklarından yüzde yüz eminim!

Yedi göbekten İzmirlilerden tutun da daha yeni göbek bağlayan Serhat'a kadar herkes, artık İzmir'e pasaportla girilmesi gerektiğinden dem vuruyorlar!

Hayat öğleden sonra başlıyor burada! 

Düşünün ki gündüz iki buçukta kahvaltı ettim. Çorbacı türü lokantalar yok! "Çorbacı" lafı avam geliyor onlara!

Bir de çay bardakları çok büyük! 

"Kardeş, ince belli yok mu? " diye sorduğumda!

"Abi yollar ince belli dolu! Sen acemisin galiba!" diye saf yerine koydular beni! Üstelemedim ben de!

Ehli keyif insanlar olduğunu sanırım anlamışsınızdır.

Uçakları bile rötarlı kalkıyor! Tam bir buçuk saat tehir oldu.

"Kardeş bu uçak ne zaman kalkacak? Yoksa kalktı da biz mi duymadık? " türü şikayete başladığımda hiç umursamadılar!

" Ne var yani; eve gidince yatıp uyuyacaksın! Emekli adamsın!" dediler!

Biletimi THY'ndan almış olmama rağmen uçağın SunExpres firmasına ait olmasının nedenini sorduğumda "Abi hepsi Boing'in ya , kafanı yorma! " diyerek susturmaya çalıştılar beni!

"İyi de; ya düşersek? Düştüğümden kimsenin haberi olmayacak ? diye sorduğumda "Biletiniz sigortalı değil mi? Merak etme eksiksiz ailene teslim deriz seni! " diyerek teselli etmeye çalıştılar beni!

Telefonumu kapatmadan önce herkesi aradım .

"Sağ salim uçağa bindim! Bundan sonrası kolay artık!" dedim!