İzmir yeniden doğdu, Pak Bahadur!

Sevgili Pak Bahadur,  

Darbeleri gördün, muhtıraları gördün, işkenceleri gördün, terörü, İran-Irak savaşını, körfez savaşını gördün. 

İlk televizyonu, siyah beyaz ekranı gördün, Elvis'i, Lennon'ı, Jackson'ı, Kemal Sunal'ı, Barış Manço'yu gördün. 

Ecevit'i, Demirel'i, İnönü'yü, Evren'i, Erbakan'ı, Özal'ı, Akbulut'u, Yılmaz'ı, Çiller'i, Bahçeli'yi, Erdoğan'ı, Gül'ü, Baykal'ı gördün. 

Kibar'ı, Alyanak'ı, Özfatura'yı, Çakmur'u, Piriştina'yı, Kocaoğlu'nu gördün. 

Sezen Aksu'yu, Gönül Yazar'ı, Maksim'i, Akasyalar'ı, Fuarı gördün. 

Ve tabii ki İzmir'i gördün 50 yıl boyunca. 

Her şeyi gördün, ama yapayalnızdın o fuarın betonlarında. Bizim neşe kaynağımızdın, ama sen neşeli miydin, bilinmez. O soğuk betonlarda, o kışlarda, o yazlarda. 

Bugün ise Begüm'ü, Winner'ı ve küçük İzmir'i görüyorsun Sasalı'da. Tam karşındalar sana eşlik eden çiçeciklerinle birlikte. 

Küçük İzmir yeniden doğdu Pak Bahadur. 

İzmir'e şans getirmek adına. 

Ruhundan bi üfle. Bi üfle ki! 

O da senin gibi görüp geçirsin yıllar boyunca.