- Kategori
- Felsefe
Kaçış

Karanlık bir tünelin içindeyim, kaçıyorum...
Hızla ilerlemek, koşmak istiyorum, ama duruyorum. Tek yapabildiğim kazımak toprağı tırnaklarımla ve ilerlemek her gün bir parmak boyu daha. Yılmıyorum ama, şükrediyorum; bugünümün dünümden farklı olduğuna...
Kaçışım bir zindana özgürlükten, karanlığa aydınlıktan. Yalnızlığın gözyaşını yudumlarken...
Bilinçaltımda tüm yaşanmışlıkların bilgeliği belki de bakışlarımdaki şaşırmışlığın nedeni. Kimseye dile getiremediğim, kimseyle paylaşamadığım bir sırrın düğümü. Kaçışımın nedeni...
Kaçıyorum, senin için, sana doğru. Kaçarken olabiliyorum zira seninle ancak. Tüm irademin gemini eline alan bir tutku bu. İnancımı kaybetmiş olsam da binyıllar önce, yine de devam eden bana rağmen...
İlerlemiş yaşlarda duyulan bir çocukluk şarkısının çağrışımının ezgisi hep dinlediğim. Bir gün muhakkak kavuşacağım, mutlaka buluşacağım dediğim.
Kimse bilmiyor, bu kadar gülümseyen birinin aslında nasıl bir ölünün ruhunu taşıdığını. Tek amacının son nefesini hak etmek olduğunu.
Karanlık bir tünelin içindeyim, kaçıyorum. Senin için, sana doğru. Tek yapabildiğim, tek bilebildiğim bu...