Kader Mahkumu

Düşlerim kapılar ardında sürgüne çekilmiş yalnızlıklarda
Kah sigara dumanıyla
Kah voltalarla
Üşüyorum  üşüyorum geceleri ardısıra annem
Kah Canan’ın sürgülü bakışlarıyla
Kah soğuk paslı  ve zifiri ranzalarda
Buralarda şiir yazmak çok ve çok zor annem
Kah yokluğun
Kah varlığının tecellisi
Havalarda  burda ağır aksak annem
Cihannumada sisli ve puslu yalnızlıklarda
Yıldızlar mat
Yollar kapalı
Gönüller’ ise yıldız sarmalı
Adalet  ise kefenli bir deli saçması annem
Kalemler kırık
Vicdanlar dökük
Kaderler mahkum
Güvercinler tutsak
Sevdalar ise ıskartada
Evet annem devrimci bir tutsaklıktı benimki
Özgür düşüncede ölü toprağı atması
Bir çocuğun gülüşüydü bendeki
Tutsaklık
Sevginin öteki adıydı
Leyalanın bedenindeki altın taraklı  sırçasıydı
Gökyüzüydü
Güneşti
Aydı
Topraktı
Sevdaydı kısacası
Evet annem artık kavuşma zamanıdır
Tahir’in Zühresi gibi
Aslı ve Kerem gibi
Mem’in Zin’i gibi
Siyabend Xecu gibi
Yasaklı Zembilfroş aşkı gibi
Fakat bir farkla fenafillah aşkında küle dönmüş Mevlevi gibi
Döndüm annnem
Döndüm annem gözün aydın
Bir mezar taşında da olsam senininm seninim
Sen üzülme sen hep yaşa  çok yaşa çokça yaşa annem
Çünkü sen bendeki kavuşmanın
Cennetindeki adısın
seni çok ve çok seviyorum