- Kategori
- İlişkiler
Kadere küsenler…
03.06.2009
Kendi halinde işini gücünü yapan bir insandı.
Yaşı besbelli gençti ama daha 30 una gelmeden dişleri sararmış, saçları dökülmüştü yer yer.
Sohbet esnasında dedi ki -biz yaşlandık abla.
Şaşırdım.
Sigaranın birini yandırıyor, diğerini söndürüyordu.
En acıklı kanalları bulup radyodan dinliyor, efkârlanıyordu her şeye ve de hayatın ta kendisine.
Sen daha gençsin dediysem de bir iç çekti derinden o an içim parçalandı.
"Biz çocukluğumuzdan beri ezildik." Dedi.
"Hayat hep bize darbe vurdu."
Gözlerine baktım.
En komik söylenen sözlerde bile gözlerindeki o hüzün kaybolmuyordu.
Hani aynaya baksa ne görüyorsun diye bir soru sorulsa kesin cevabı –hüzün olurdu.
Aynada kendisini değil hüznün resmini görebilirdi.
Uzun uzun sohbet etme imkânımız olmadı.
Sanırım gerekte yoktu.
Bir insanın yüzünden her şeyi okuyabilirdin, biraz derinden bakınca gözlerine.
* * *
Kendi kendime çok düşündüm.
Onun hayat hikâyesine benzer insanları da tanıyordum.
Herkes aynı durumda aynı tepkileri vermiyordu.
Kimisi hırslanıp bu dünyada bende varım dercesine mücadele ediyor, kendini bir şekilde kabul ettiriyordu.
Belki bunları yapmak için hayatından bazı güzellikleri çıkarmak zorunda kalıyordu.
Sabahlıyordu. Herkesten çok çalışıyordu.
Mesela; okumak için her türlü zorluğa göğüs geriyorlardı.
Ya da küçücük yaşlarda tek başlarına kalıyorlar ama yine de yılmıyorlardı, mücadeleden vazgeçmiyorlardı.
* * *
Çok yakın bir tanıdığım anlatmıştı.
Ortaokul yıllarında ilçe de iki arkadaş ev tutmuşlar.
Diyor du ki -geceleri sesler gelirdi çatıdan.
Bir gece sabaha kadar gözümü kırpmadım.
Kaskatı kesilmiş, gözlerimi tavana dikmiş, bütün bildiğim duaları okumuştum.
Hiç kıpırdamadan sabahı sabah ettim. Diyordu gözlerinden yaşlar süzülürken…
Acaba cinler mi geldi dedim çocuk aklımla.
Meğer koca koca fareler cirit atıyormuş çatıda.
* * *
Ben yine de tam anlamış değilim sevgili dostlar.
Acaba bazı insanlar kaderine razı oluyor, bazıları da kaderini değiştirmek için çaba mı gösteriyordu.
Kadere boyun eğmek hiçbir şey yapmadan geleceğin korkulu kucağına kendini bırakmak mıdır?
Yoksa kendine hedefler koyup yılmadan ilerlemek mi düşe kalka da olsa.
http://www.haber24.com/BELGIN-TURAN/3-147/Kadere-kusenler.html