Kaderim

Bir duygu söyle bana,
Şevkati sevmeyi bilmesin....
Bir ses söyle bana,
Sevecen olunca karşısındaki titremesin.
Ya o bakan gözler...
O kadar masumki sana bakınca,
İçi sıcacık ve duyguyla bakarken gülmesin.......

Elleri ellerime dokunduğunda,
Teninin sıcaklığı içime işlerdi..
Dudaklarım masumca dokununca,
Soğuk bir ter sırtamda iliklerime kadar hissedilirdi.
Sıcacık nefesini ensemde hissetsem buram buram
Ayaklarım düğümlenir,
Sanki açılmayacakmışçasına kilitlenirdi.

Her ayrılışımızda,
Sanki birdaha kavuşmayacakmışçasına,
Sıkı sıkı sarılır bırakmazdım.
Biraz uzaklaşsa ağlamaklı olur,
İsmini dudaklarımda seslenerek çağırırdım..
Gözlerinin içine bakarak,
Sözleri kelimelere sığdıramadan kekeleyerek,
Masumca sanki gitme diye,
Ellerinin içini öper yalvarırdım..

Fakat bir sabah olmuş,
Ne sevda ne de o bakıştığımız,
Ne de öpüştüğümüz sevdiğim...
Hayalmiş hepsi gerçekten uzak,
Odada tek ben ve yalnızlığım kaderim...
Esas o zaman ağladım,
Aynaya bakarak kahrettim kendi kendime..
İçimdeki şevkati, sevgiyi
Yalnızlığımı paylaşamadım kimseyle..
Sadece yalnız ve yalnız var olan bir tek kendim

Ayhan İÇÖZ
20.09.2012