- Kategori
- Şiir
Kal-leş

Ölüm koymuşlar adını…
Ölümden, ölümler çıkarsın diye…
Canlı bombayken, dönüştün leşe
Kıyarak, o kadar masum cana…
Adın kal-leş olsun…
Tutturulmuşsun bir maşaya…
Beynin okunmuş üflenmiş afyonla…
Bir çocuk koşuyor altı yaşında…
Kanlara boyanıyor düşleri…
Adın kal-leş olsun…
İçmemişsin insanlık çeşmesinden
Kuklalara kukla olmuşsun genç yaşında
Ağıtlar koparken evlerden
Adın kal-leş olsun…
Adın leş olsun…