Kalk gel...

Tut elimden bu akşam. 

Sana muhtacım. 

Her zamankinden daha da muhtacım. 

Dost her an yanında olan derler hep ama benim dostum bana 21 saat uzakta. Yalnızım sensiz. Kimseyi alamıyorum hayatıma. İçim ısınmıyor kiimseye senden sonra. 

Senden sonra dediysem, sen uzağa gittikten sonra.. 

Biliyorum benimlesin ama yetmiyor. Elimden telefon düşmez oldu sen gittiğinden beri. Ama dökemiyorum içimi. 

Çünkü alışmışım bir bakışımla herşeyi anlatmaya. Konuşmasan da sarılmanla çözülüveriyordu tüm problemler. 

Peki şimdi? 

Sen ordasın, yoruldum sana iyiymişim gibi davranmaktan. Kötüyüm desem senin canın sıkılacak. 

Nasıl çıkarım işin içinden bilmiyorum. 

Bildiğim tek şey ben seni çok özlüyorum..