Kalkamıyorum!

Savrulsam da rüzgârlarla gönülde dost gibi olsam
Her çağıran gel demeden giden yağmur gibi yağsam
Ağlarım dertler içinde kalan mazlumun zor haline
Varmak istesem de varamıyorum musallada gibiyim
Ayaklarıma prangalar vurulmuş kalkamıyorum

Prangaları ayaklarıma kim bağladı soramıyorum
Karşımda bana gülen ben bunu da anlamıyorum
Biran gaflete dalınca buna sebep olan benmişim
Gaflete dalan bu bedenimle ben şimdi ölü gibiyim
Ayaklarıma prangalar vurulmuş kalkamıyorum

Bir kum olsam rüzgârlarla savrulsam varsam
Mazlum ağlarken derdine bir çare bu(o)lsam
Ağlama gözlerim ağlama çare değil bir kuş olsam
Mazlumu yıkan zalimden ben hesap sorsam
Ayaklarıma prangalar vurulmuş kalkamıyorum

Prangaları ayaklarıma kim bağladı soramıyorum
Karşımda bana gülen ben bunu da anlamıyorum
Biran gaflete dalınca buna sebep olan benmişim
Gaflete dalan bu bedenimle ben şimdi ölü gibiyim
Ayaklarıma prangalar vurulmuş kalkamıyorum

Mehmet Aluç / Âşık Gülveren