Kalp Yetmezliği

Kalp yetmezliği…

Ölüm sebebim kalp yetmezliği olarak geçti kayıtlara… Kalbimin yarısını alıpta gitti, kalan yarısı ise yetmedi beni yaşatmaya.

Zor zamanlardı, yapılan hiçbir kalp nakli uymadı benımkinin sende kalan yarısını bulmaya… Hepsi ya küçük geldi kalbime yada rengi tutmadı. Koyu bir sevda beslemişim sanırım sana vede büyük…

Kalp yetmezliğinde ne olur bilir misin ? Geceler boyu uyanık kalırsın, ağlarsın. Kalp yetmezliğini en iyi başını gömüp ağladığın yastığın bilir…

Seni kurtarcak tek kişi vardır, oda seni bu hastalığa sürükleyip gitmiştir. Hemde seni öldüreceğini bile bile bu hastalığın, arkasına bile bakmamıştır…

İşin en acı tarafı ise sana neler olduğunu bilmez seni böyle bırakıp giden. Önce kan akışın hızlanır, kanın baskı yapar damarlarına, sonra gözlerin yaşlarla dolar, bulanık görürsün… Zaman bir türlü geçmek bilmez, yelkovan ile akrep bile birbirine sarılır sankı, ayrılmaz… Gece uzun uzadıya geçer, gündüzlerin kısalığı gecenin uzunluğuna yansır… Gözlerin uykuya hasret kalır, kulaklarına hep son sözü fısıldanır -elveda- , dilindeki her söz onsuzluğa ve çaresizliğe çıkar. Ayrılmışsın yha sen bir kere, yıldızlar bile ayrık ayrık durur sana karsından bakınca… Ama seni sensizliğe mahkum eden kişinin bundan haberi bile yoktur…

Sonra zaman geçer, yarım kalbin bu acıya daha fazla dayanamaz, kanamaya başlar, onun kanları gözyaşın olur akar, onun kanları dudaklarında hıçkırık olur, teninde faça olur, ellerinde titreme olur, kaleminde şiir olur akar. Derken bir hastaneye düşersin, doktorlar bakar sana, sanki peynir ekmek der gibi kalp yetmezliği der, ölücek der ve gider...

Oda gider…

Uğur TAŞTEMUR